TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının REDDİNE,
2-Ancak;
a-Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık Hüseyin”in, hayati bölgeleri hedef alarak mağdur Mehmet”e tabanca ile 8 el ateş ederek, öldürmeye elverişli uzaklıktan biri sol klavikula üzerinde, diğeri sağ uylukta olmak üzere 2 isabetle yaraladığı, göğüs sol tarafta pnömotoraksa neden olan ateşli silah yarasının hayati tehlike oluşturduğu, ayrıca sol klavikula üzerindeki yaranın uzuv tatili niteliğinde olduğu, olay yerinde bulunan Müslüm ve Abdurrahman”ın olaya müdahale etmeleri sonucu sona eren olayda; eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastın öldürmeye teşebbüs olduğu anlaşıldığı halde, kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması yerine yaralama suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini,
b-Kabule göre de;
aa-Adana Adli Tıp Şube Müdürlüğü”nün 30/05/2007 tarihli raporunda; mağdur Mehmet”in sol pleksus brachialiste yer alan 3 sinirde de parsiyel dejenerasyon bulguları olmasından ötürü yaralanmasının uzuv tatili niteliğinde olduğu belirtilmişse de, mağdurun Ağır Ceza Mahkemesindeki ifadesinde, kolunu rahatlıkla kullanabildiğini beyan etmesi karşısında, yaralanmanın organlardan birinin işlevinin yitirilmesini ya da organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflamasını meydana getirip getirmediği konusunda rapor alınıp, sanığın cezası buna göre tayini gerekirken eksik soruşturma sonucu karar verilmiş olması,
bb-Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK 53/1-a,b,c,d ve e madde fıkrası bentlerinde yer alan hakları kullanmaktan 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar, TCK 53/1-c madde fıkrası bendinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise TCK 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, yerel Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülerek, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 24/02/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.