C.. A..”ı kasten öldürmeye teşebbüsten ve hakaretten sanık V.. Y..”nin yapılan yargılanması sonunda: hükümlülüğüne ilişkin (İZMİR) Altıncı Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27/05/2009 gün ve 185/128 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1.Sanık Veysel”in mağdur Cihan”a hakaret suçundan verilen para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK.nun 305/1. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, sanık ve müdafiinin bu suçun vasfına yönelik olmayan temyiz taleplerinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2.Temyiz kapsamına göre sanık Veysel hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a)Sanık Veysel ile mağdur Cihan”ın aynı kişiye ait evin farklı bölümlerinde kiracı oldukları, olay tarihinden önce de taraflar arasında kavga olduğu ve bu kavganın Seferihisar Sulh Ceza Mahkemesi”nin 2007/81 Esas sayılı dosyası üzerinden görüldüğü, olay tarihinde sabah saat 07:00 sıralarında sanık Veysel”in mağdur Cihan”ın kapısını çaldığı, kapıya çıkan Cihan”a neden kendisini rahatsız ettiğini sorması üzerine taraflar arasında çıkan tartışma üzerine sanığın olay yerinde bulunan inşaat küreği ile bir kez maktulün kafasına vurarak kafada 6 cm.lik kesi ve çökme kırığı oluşacak şekilde yaraladığı, sanığın engel durum olmadığı halde eylemine devam etmeyerek mağdura hakaret edip “burdan gideceksin” diyerek mağdurun yanından ayrıldığı olayda, sanığın engel bir durum olmamasına rağmen kendiliğinden eylemine son verdiği dikkate alındığında, ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu anlaşılmakla, kasten yaralama suçundan hüküm kurulması yerine, suç vasfında hataya düşülerek, öldürmeye teşebbüs suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)Haksız tahrik tartışmasına esas olmak üzere, suç tarihinden önce sanık ile mağdur arasındaki kavgaya ilişkin olarak görülmekte olan Seferihisar Sulh Ceza Mahkemesi”nin 2007/81 Esas sayılı dosyasının getirtilip incelenmeden eksik soruşturma ile hüküm kurulması,
c)Kabule göre de;
5237 sayılı TCK.nun 81/1 maddesi gereğince belirlenen müebbet hapis cezası üzerinden 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi ile uygulama yapılırken, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 9 ila 15 yıl arasında makul bir ceza tayini yerine, kanuni sınırlar dışında 18 yıl hapis cezası tayin edilerek, takdiri indirimin bu miktar üzerinden yapılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), bozma nedeni ve tutuklulukta kaldığı süre nazara alınarak sanık Veysel”in TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu yada hükümlü değil ise derhal salıverilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına müzekkere yazılmasına,12/07/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.