Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2015-1090-Esas-2015-4649-Karar-Sayili-Ilami


Kasten öldürme – 6136 sayılı Yasaya muhalefet – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1090 Esas 2015/4649 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2015/1090
Karar No: 2015/4649
Karar Tarihi: 05.10.2015

Kasten öldürme – 6136 sayılı Yasaya muhalefet – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1090 Esas 2015/4649 Karar Sayılı İlamı

Sanık, ağabeyinin oğlu olan bir kişinin işlettiği lokantaya girmek istemiş ancak işletme çalışanları tarafından içeri alınmamıştır. Buna sinirlenen sanık, sokakta park halindeki bir aracın ve lokantanın camlarını kırmıştır. Bu sırada kolundan yaralanan sanık hastaneye gitmek üzere hareket ederken maktülün aracını görünce durmuş ve maktülün aracından inerek sanığın aracına ateş açmıştır. Sanık ise olaydan önce alkol ve uyuşturucu madde kullandığı maktülden kaynaklanan haksız fiillerin meydana getirdiği hiddet ve şiddetli elemin etkisi altında birçok kez ateş ederek maktülü öldürmüştür. Sanık, kasten öldürme ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçlarından ceza almıştır.
Kanun maddeleri:
– 6136 sayılı Kanun’un 26. maddesi: Silahla maktulün öldürülmesi veya yaralanmasına neden olmak suçu
– Türk Ceza Kanunu’nun 81. maddesi: Kasten öldürme suçu
– Türk Ceza Kanunu’nun 24. maddesi: Haksız tahrik indirimi
– Türk Ceza Kanunu’nun 25. maddesi: Takdiri indirim sebepleri
1. Ceza Dairesi         2015/1090 E.  ,  2015/4649 K.

    “İçtihat Metni”

    Tebliğname No : 1 – 2014/67903
    MAHKEMESİ : İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 10/12/2013, 2013/278 (E) ve 2013/433 (K)
    SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

    TÜRK MİLLETİ ADINA
    1)Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay gecesi saat 02.00 civarlarında sanığın ağabeyi tanık ..”ın oğlu olan ..”ın maktül ..”un işlettiği lokantaya girmek istediği, ancak mekan çalışanlarının kendisini işletmeye almadıkları; buna sinirlenen ..”ın sokakta park halindeki bir aracın ve lokantanın camlarını kırdığı, bu sırada kolundan yaralandığı; olayı haber alan sanığın, tanık .. ile birlikte ..”ı görmek üzere hastaneye hareket ettiği sırada karşı yönden gelen maktül ..”un aracını görünce durduğu; maktülün aracından inerek sanığın aracına doğru iki el ateş açtıktan sonra hakaret edip dövdüğü, çıkan arbedeyi fırsat bilen sanığın aracıyla olay yerinden uzaklaştığı ve ağabeyi .. ile babası ..”in ikametlerine gittiği; burada maktülü ağabeyi ve diğer akrabaları ile tartışma halinde gören sanığın, olaydan önce alkol ve uyuşturucu madde kullandığı da belirlenen maktülden kaynaklanan haksız fiillerin meydana getirdiği hiddet ve şiddetli elemin etkisi altında birçok kez ateş ederek maktülü öldürdüğü anlaşılan olayda; mahkemenin haksız tahrike ilişkin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede yer alan bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
    2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..”ın maktül ..”u kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kasten öldürme suçu yönünden tahrike ve takdire, diğer suçu yönünden takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde meşru savunmaya, lehe hükümlerin uygulanması gerektiği; katılan .. vekilinin eksik incelemeye, haksız tahrik bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası”nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi”nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak, sanığın, CMK”nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan zorunlu mdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına ve sonuç olarak “1.668,41 TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “1.489,41 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 05/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
    05/10/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..”nin huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık .. müdafii Avukat ..”nun yokluğunda 08/10/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.