Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2015-2675-Esas-2015-4350-Karar-Sayili-Ilami


Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2675 Esas 2015/4350 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2015/2675
Karar No: 2015/4350
Karar Tarihi: 07.07.2015

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/2675 Esas 2015/4350 Karar Sayılı İlamı

Ağır Ceza Mahkemesi, muhtelif suçlardan dolayı 7 yıl 16 ay hapis cezasına mahkum edilen bir hükümlünün cezasının infazı sırasında, denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle tahliyesine karar verdi. Fakat bu hükümlünün başka bir mahkemede kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yargılanması nedeniyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesi talep edildi. İnfaz Hakimliği’nin reddettiği bu talep, Ağır Ceza Mahkemesi’nin kararıyla kabul edildi. Ancak, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A maddesinin 7 numaralı fıkrasının \”a\” bendinde yer alan düzenleme Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için, bu kararın kaldırılması gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, Yargıtay Dairesi, görevsizlik kararı vererek dosyayı Yargıtay 19. Ceza Dairesi’ne tevdi etti.
Kanun maddeleri:
– 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A maddesi
– 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 100 ve 309. maddeleri
1. Ceza Dairesi         2015/2675 E.  ,  2015/4350 K.
“İçtihat Metni”

Muhtelif suçlardan almış olduğu cezalarının, Ağır Ceza Mahkemesinin 19/11/2012 tarihli ve 2012/1316 Değişik iş sayılı kararıyla toplanması sonucu 7 yıl 16 ay hapis cezasına hükümlü …”ın cezasının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun”un 105/A maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle tahliyesine ilişkin Kırşehir İnfaz Hakimliğinin 11/10/2013 tarihli ve 2013/1123-1130 sayılı kararını müteakip, … Cumhuriyet Başsavcılığınca, başka bir mahkemede kasten öldürmeye teşebbüs suçundan dolayı yargılamasının bulunduğu gerekçesiyle, kapalı ceza infaz kurumuna iadesi talebinin reddine dair … İnfaz Hakimliğinin 21/10/2014 tarihli ve 2014/1313-1335 sayılı kararına itirazın kabulü ile söz konusu kararın kaldırılmasına ilişkin Ağır Ceza Mahkemesinin 06/11/2014 tarihli ve 2014/705 değişik iş sayılı kararı le ilgili olarak; Dosya kapsamına göre, 5275 sayılı Kanun”un 105/A maddesinin 7 numaralı fıkrasının “a” bendinde yer alan, “işlediği iddia olunan başka bir suçtan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 100 ncü maddesinde sayılan nedenlerle tutuklama kararı verilmesi, hâlinde, denetimli serbestlik müdürlüğünün talebi üzerine, infaz hâkimi tarafından, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verilir” şeklindeki düzenlemenin Anayasa Mahkemesinin 09/04/2014 tarihli ve 2014/17 esas, 2014/77 sayılı kararı ile iptal edilmesi karşısında itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 16.12.2014 gün ve 94660652-105-58-11512-2014-22587/74792 sayılı yazılı istemlerine müsteniden Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün, 2015/8; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 05.02.2015 tarih, 2015/Bşk-485 esas ve 2015/105; 05.02.2015 tarih, 2014/Bşk-486 esas, 2015/106 karar sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu”nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlar ile kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun”dan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19.Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, ancak Yargıtay 19. Ceza Dairesi de aynı konuda görevsizlik kararı verdiğinden, görev uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Yargıtay Kanunun 173. maddesi uyarınca Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu”na TEVDİİNE,07/07/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.