Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2008-10594-Esas-2011-1170-Karar-Sayili-Ilami


Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2008/10594 Esas 2011/1170 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2008/10594
Karar No: 2011/1170
Karar Tarihi: 02.03.2011

Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2008/10594 Esas 2011/1170 Karar Sayılı İlamı

Sanıklar Efkan, Esed ve Şaban’ın mağdur Hüseyin’i kasten yaralama suçlarından aldıkları adli para cezaları kesin nitelikte ve temyizleri mümkün değildir. Sanık Kaya’nın \”öldürmeye teşebbüs\” ve \”kasten yaralama\” suçlarından beraat etmesine karar verilmiş ve müdafiilerinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık Esed’in mağdur Yusuf’a yönelik suçunun sübutu kabul edilerek cezası azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenleri kapsamında değerlendirilmiştir. Ancak, sanığın mağdura bıçak darbesi sonrası kaçtığı ve mağdurun hayati tehlike atlattığı göz önünde bulundurularak öldürme kastının var olduğu kararı verilmiştir. Sanık Efkan’ın mağdurlar Selahattin ve Salih’i, sanık Şaban’ın mağdur Selahattin’i kasten yaralama suçlarından verilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Sanık Esed’in kazanılmış hakkı korunmuştur.
CMUK.nun 305/1, 231, 326/son; 5219 sayılı Kanun; 5728 sayılı Kanun; 5271 sayılı CMK; 562 ve 6008 sayılı Kanun’un 7. maddesi.
1. Ceza Dairesi         2008/10594 E.  ,  2011/1170 K.

    “İçtihat Metni”

    TEBLİĞNAME : 1-B/08/209027
    MAHKEMESİ :(HATAY) Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO :31/01/2008 -266/30
    SUÇ :Kasten yaralama

    S.. Ş.. ile S.. Ş..”nı kasten yaralamaktan sanık E.. D.., S.. Ş..”nı kasten yaralamaktan sanık Ş.. D..; H.. Ş..”nı birlikte kasten yaralamaktan adları geçen sanıklar E.. D.. ile E.. D..”in yapılan yargılanmaları sonunda: hükümlülüklerine, diğer sanık K.. A..”in beraatine ilişkin (HATAY) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31/01/2008 gün ve 266/30 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1-Sanıklar Efkan, Esed ve Şaban’ın, “mağdur Hüseyin’i kasten yaralama” suçları yönünden hükmolunan adli para cezalarının miktarları itibariyle, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 21.7.2004 tarihli 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK.nun 305/1 maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanık Kaya’nın “öldürmeye teşebbüs” ve “kasten yaralama” suçları yönünden verilen beraat kararlarını temyiz etmesinde hukuki menfaati bulunmadığından ve temyiz istemi de gerekçeye yönelmediğinden, müdafiilerinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
    2-a)Sanık Esed’in, mağdur Yusuf’a karşı eylemi yönünden,
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak,
    Dosya kapsamına göre, sanığın çıkan kavga sırasında, arkasından yaklaştığı mağdurun sol bel bölgesine bıçakla kuvvetlice vurduğu, sol lomber bölgede 12. kosta altında, batına nafiz olan darbenin, mide ön, arka, yan yüzlerinde, diyafragmada yırtığa, dalak ve sol böbreğin alınmasına, sol akciğerde yaralanmaya ve hayati tehlikeye neden olduğu, bıçak darbesini alır almaz mağdurun yere düştüğünü gören sanığın, eylemini tamamladığı düşüncesiyle suç yerinden kaçtığı, acilen ameliyata alınan mağdurun, yapılan cerrahi müdahaleyle hayata döndürüldüğü olayda,
    Sanığın öldürme kastının eylemine bağlı olarak ortaya çıktığı anlaşıldığı halde, “öldürmeye teşebbüs” suçundan cezalandırılması yerine, yazılı biçimde, suçun niteliğinde hataya düşülerek, “kasten yaralama” suçundan cezalandırılması,
    b)Sanık Efkan’ın mağdurlar Selahattin ve Salih’i, sanık Şaban’ın mağdur Selahattin’i “kasten yaralama” suçları yönünden,
    Hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562 ve 6008 sayılı Kanunun 7. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca, ceza miktarı yönünden, sanık Esed”in kazanılmış hakkının korunmasına,02/03/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.