Giresun E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü ..”nın, kardeşi ..’ün hastalığı nedeniyle ziyarette bulunmak amacıyla mazeret izni kullanma talebinin, hastaya ait raporun özel hastane tarafından tanzim edilmiş olduğu gerekçesiyle reddine dair Giresun Cumhuriyet Başsavcılığının 06/02/2015 tarihli ve 2015/559 sayılı kararma karşı yapılan itirazın kabulüne ilişkin Giresun İnfaz Hakimliğinin 11/03/2015 tarihli ve 2015/117 esas, 2015/123 sayılı kararma yapılan itirazın reddine dair Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 17/04/2015 tarihli ve 2015/262 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun”un “Mazeret İzni” başlıklı 94/2. maddesinde yer alan ” Bu Kanunun 25 inci maddesi kapsamına girenler hariç, yüksek güvenlikli ceza infaz kurumunda bulunanlar da dâhil olmak üzere, güvenlik bakımından sakınca oluşturmaması koşuluyla tehlikeli olmayan hükümlünün, dış güvenlik görevlisinin refakatinde bulunmak şartıyla, talebi ve Cumhuriyet Başsavcısının onayıyla; a) İkinci derece dahil kan veya kayın hısımlarından birinin ya da eşinin ölümü nedeniyle cenazesine katılması için yol süresi dışında iki güne kadar, b) Sağlık Kurulu raporu ile belgelendirilmesi şartıyla ana, baba, eş, kardeş, çocuk ile eşin anne veya babasından birinin yaşamsal tehlike oluşturacak önemli ve ağır hastalık hâllerinin bulunması nedeniyle bunlardan her biri için bir defaya mahsus olmak üzere hasta ziyareti amacıyla yol süresi dışında bir güne kadar izin verilebilir. Hükümlünün, izin süresi içinde gece konaklaması gerektiği takdirde, kendi evi veya (a) bendinde belirtilen bir yakınının evinde, güvenli görülen başka bir yerde ya da gidilen yerde bulunan kapalı ceza infaz kurumunda kalmasına, güvenlik hususu değerlendirilmek ve gerekli güvenlik tedbirleri alınmak suretiyle, gidilen yerin valisi tarafından karar verilir. Yurt dışına çıkmasını gerektirmesi durumunda hükümlüye, bu madde gereğince izin verilemez.” şeklindeki düzenleme ile Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi İle Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzüğün 138/4-d maddesinde yer alan “(4) İzin verilmesi sırasında aşağıdaki hususlar göz önünde bulundurulur:… d) Hastalığı belgeleyen resmî raporun, biri hastalığın uzmanı olmak üzere en az iki uzman hekim tarafından imzalanmış olması,…” şeklindeki düzenlemeler nazara alındığında, hükümlünün ablası olan ..’ün rahatsızlığına ilişkin raporun Özel .. Hastanesi tarafından düzenlendiği gözetilerek anılan raporun resmi rapor niteliğinde olmadığı değerlendirilerek itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar tesisinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 08.06J2015 gün ve 94660652-105-28-5593-2015-11700/37808 sayılı yazılı istemlerine müsteniden dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün, 2015/8; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 15.07.2014 tarih, 2014/Bşk-227 esas ve 2014/263; 15.07.2014 tarih, 2014/Bşk-234 esas ve 2014/270; 13.11.2014 tarih, 2014/Bşk-260 esas ve 2014/296; 05.02.2015 tarih, 2015/Bşk-485 esas ve 2015/105; 05.02.2015 tarih, 2014/Bşk-486 esas, 2015/106 karar sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu”nun 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan iş bölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlar ile kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19.Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın görevli Yargıtay 19.Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE,12/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi