Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanıklar … ve … hakkında tayin edilen cezaların tür ve miktarına göre katılan sanıklar müdafiin duruşma isteminin, 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK”un 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar …, … ve … hakkında katılanlar … ve …”a karşı “konut dokunulmazlığını ihlal” suçlarından ayrı ayrı verilen beraat kararları ile sanık … hakkında katılan …”a karşı “tehdit” suçundan verilen beraat kararına karşı katılan sanıklar … ve … müdafiin katılanlar vekili sıfatıyla temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Katılan sanık … müdafiin sanık müdafi sıfatıyla müvekkili hakkındaki ve katılan sanıklar …, … ve … müdafiin katılanlar vekili sıfatıyla sanık … hakkındaki katılanlar …, … ve …”e yönelik “zincirleme silahla tehdit” suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu hususlar infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Katılan sanık … müdafiin sanık müdafii sıfatıyla müvekkili hakkındaki ve katılan sanık … müdafiin katılan vekili sıfatıyla sanık … hakkındaki “silahla nitelikli yaralama” suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas – 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK”nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK”nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanığın katılanı hem duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak hem de vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonları ağır (5) derece etkileyecek nitelikte yaralaması karşısında, 5237 sayılı TCK”nin 87. maddesinde gösterilen nitelikli hallerden birden fazlasının ihlal edilmiş olması nedeniyle TCK”nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK”nin 61. maddesi dikkate alınarak temel cezanın sonuç cezaya etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete”de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK”nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun”un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun”un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.