“İçtihat Metni”

Tebliğname No : 1 – 2010/326646
MAHKEMESİ : Zonguldak 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 12/05/2010, 2008/92 (E) ve 2010/96 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, 6136 sayılı yasaya aykırılık

1-a-) Sanık Hayri hakkında 6136 sayılı yasaya aykırılık suçundan verilen beraat kararını temyiz etmede, sanığın hukuki yararının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
b-) Mağdur Uğur”un, sanıklar Özkan, Hayri, Hakan, Mustafa ve Ömer hakkında 6136 sayılı yasaya aykırılık suçundan açılan kamu davasına katılma ve kurulan hükmü temyiz etmeye yetkisi bulunmadığından, mağdur Uğur’un bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin CMUK”nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
c-) Temyiz edenlerin sıfatları ve dilekçelerinin içerikleri dikkate alındığında, temyiz incelemesi, sanık Uğur hakkında “6136 sayılı yasaya aykırılık, mağdurlar Özkan, Hayri, Hakan, Mustafa ve Ömer”e yönelik silahla tehdit ve mağdur Ömer”e yönelik kasten yaralama” suçları ile sanıklar Özkan, Hayri, Hakan, Mustafa ve Ömer hakkında “mağdur Uğur”a yönelik kasten yaralama” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılmıştır.
2-a-) Hakkında usulüne uygun olarak verilmiş bir katılma kararı bulunmadığı halde, gerekçeli karar başlığında katılan-sanık olarak gösterilen ve hükmü de bu sıfatla temyiz eden soruşturma aşamasında da şikayetçi olduğunu beyan eden mağdur-sanık Uğur’a mağdur sıfatıyla CMK”nun 234 ve 237. maddeleri gereğince haklan hatırlatılıp davaya katılma talebi olup olmadığı sorularak hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
b-) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu”nun 08/06/2010 gün, 2010/1-35-140 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığının bulunduğunun kabulü gerektiğinden; aynı olayda yargılanan ve suçu birlikte işledikleri iddia olunan sanıklar Özkan, Hakan, Mustafa ve Ömer arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu”nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK’nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Usul ve yasaya aykırı olup, mağdur-sanık Uğur ile katılan-sanıklar Özkan, Hakan, Mustafa, Ömer ve Hayri müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin, öncelikle bu nedenlerle kısmen tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ve kısmen farklı gerekçe ile (BOZULMASINA), 05/11/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.