Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2011-4669-Esas-2011-4342-Karar-Sayili-Ilami


Adam – öldürmek – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/4669 Esas 2011/4342 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2011/4669
Karar No: 2011/4342
Karar Tarihi: 07.07.2011

Adam – öldürmek – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/4669 Esas 2011/4342 Karar Sayılı İlamı

Samsun İkinci Ağır Ceza Mahkemesi, 24/04/2008 tarihinde adam öldürmek suçundan verilen hüküm sonucunda sanık T.Y.’nin cezasını onayladı. Ancak kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden tahrik nedeniyle takdir hakkının kullanılması gerektiği için duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi ve 6136 sayılı yasaya aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden infazı ilgilendiren 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasıyla ilgili aleyhte olan ve infazı ilgilendiren maddenin gözetilmediği belirtildi. Bu nedenle hükmün CMUK’nun 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm için duruşma yapılarak hüküm kurulması gerektiği ve 6136 sayılı Kanun’un 13/1, 81/1-3 maddeleri gereğince hükümlü T.Y.’nin cezasının kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince onaylanması gerektiği belirtildi.
1. Ceza Dairesi         2011/4669 E.  ,  2011/4342 K.

    “İçtihat Metni”

    TEBLİĞNAME : 1-B/2011/69209
    MAHKEMESİ : (SAMSUN) İkinci Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 24/04/2008 gün ve 111/88
    SUÇ : Adam ,öldürmek

    Adam öldürmek suçundan sanık T.. Y.. hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma yapılmaksızın 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nun 58/6-7,53/1 maddeleri gereğince hükümlülüğüne, kasten yaralama suçundan lehe olmadığından hükümlü hakkında 5237 sayılı Yasa hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına dair (SAMSUN) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24/04/2008 gün ve 111/88 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1)24/06/2005 tarih ve 2001/90-187 sayılı ek kararda yasa yolu, süresi ve mercii CMK.nun 232/6 maddesine uygun şekilde gösterilmediğinden, hükümlünün 18/02/2010 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilmiş ve Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/02/2010 tarihli itirazın reddine dair verdiği ek karar hukuken yok hükmünde sayılmıştır.2)Hükümlü T.. Y.. hakkında 765 Sayılı TCK.nun 456/1, 457/1, 51/1, 81/1-3, 6136 sayılı Kanunun 13/1,81/1-3 maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükmün, 5237 sayılı Türk Ceza Yasası”nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu”nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun”un 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, lehe olan yasanın belirlenmesi ve uygulanması sırasında;
    A)Kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
    Tahrik hükümleri nedeniyle takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi,
    B)6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden;
    a)Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu”nun 2006/5-147 Esas, 2006/149 Karar sayılı 30/05/2006 tarihli kararı uyarınca, 01/06/2005 tarihinden önce
    işlenen suçlarda, 5237 sayılı TCK lehe kabul edilerek yapılan uygulamalarda, aleyhe olan ve infazı ilgilendiren 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanma olanağı bulunmadığının gözetilmeden yazılı şekilde tekerrür hükümlerinin uygulanması,
    b)5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinde belirtilen seçenek yaptırımların uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmaması,
    Usul ve yasaya aykırı, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sair yönleri incelenmeksizin, hükümlerin CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 07/07/2011 gününde oybirliği ile karar verildi.