TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a) Sanık V.. Ö.. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen 13.09.2004 tarih ve 2002/542-2004/192 sayılı mahkumiyet hükmü temyiz edilmeksizin kesinleşmiş bulunduğundan, sanık hakkında yeniden hüküm kurulması yok hükmünde bulunması nedeniyle sanık Volkan müdafiinin temyiz isteminin,
b-) Sanıklar S.. K.. ve A.. A.. hakkında 6136 sayılı Aykırılık suçundan verilen 13.12.2005 tarih ve 2002/542-2004/192 sayılı mahkumiyet hükmü temyiz edilmeksizin kesinleşmiş bulunduğundan sanıklar hakkında yeniden hüküm kurulması yok hükmünde bulunması nedeniyle sanıklar Seyithan ve Ali müdafiinin temyiz isteminin,
c-) Sanıklar E.. B.., İ.. K.. ve S.. Ç.. hakkında “korku ve panik yaratacak şekilde ateş etmek” suçu nedeniyle verilen 13.12.2005 ve 2002/542-2004/192 sayılı beraat kararları temyiz edilmeksizin kesinleşmiş bulunduğundan “yeniden karar verilmesine yer olmadığına” ilişkin kararların temyiz kabiliyeti bulunmayıp sanıklar müdafiilerinin bu suçlara yönelik temyiz istemlerinin,
CMUK.nun 317.maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2-) Sanık Nedim”in öldürmeye teşebbüs ettiği İ.. K..”in adının kısa ve gerekçeli kararda “İbrahim” olarak yazılması, yine sanık Nedim”in mağdur Ahmet”i yaralama suçuyla ilgili olarak uygulama yapılırken TCK.nun 86/3-e maddesi gereğince yapılan arttırım oranının “1/2” yerine “1/3” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
3-) Sanıklar İskender, Erdal ve Salih hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık Nedim hakkında mağdurlar Bedri ve Ahmet”i yaralama ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Suç tarihi olan 26.10.2002 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2.maddeleri uyarınca öngörülen 7 yıl 6 aylık dava genel zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmakla, sanıklar İskender, Erdal ve Salih hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan, sanık Nedim hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve mağdur Bedri ile Ahmet”i yaralama suçundan açılan davaların vaki zamanaşımı nedeniyle ORTADAN KALDIRILMASINA,
3-) Sanık Nedim hakkında mağdur İskender”i öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Nedim”in mağdur İskender”i öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Nedim müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a-) Sanık Nedim”in, mağdur İskender”i hedef alarak öldürme kastıyla ateş ettiği sırada, olay yerinde bulunan mağdurlar Bedri ve Ahmet”in isabet alarak yaralandığı olayda, hedef alınan İskender”in hiç isabet almaması ve yaralanmamış olması nedeniyle, bu mağdura yönelik eylem suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK. uyarınca adam öldürmeye eksik teşebbüs niteliğinde olduğundan, karşılaştırmanın 5237 sayılı Yasa”nın 81, 35, 62, 53. maddeleri ile 765 sayılı TCK.nun 448, 61/1, 59, 31 ve 33.maddeleri esas alınarak yapılması, sonucuna göre lehe olan yasanın belirlenmesi ve ona göre uygulama yapılması yerine; karşılaştırma sırasında 765 sayılı TCK.nun 448, 62 ve 59.maddeleri esas alınarak 5237 sayılı TCK.nun 81, 35 ve 62. maddeleri uyarınca hüküm kurulması,
b-) 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fikrası uyarınca kendi altsoyu açısından şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), kurulan hükümde sanık Nedim aleyhine temyiz bulunmadığından CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkının korunmasına, 26/12/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.