TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık S.. G.. hakkında “kasten yaralama” suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine ilişkin Ankara Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.01.2010 gün ve 347/7 sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 10.09.2012 gün ve 2010/2335 esas, 2012/6245 karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği, Dairemizin bu yönündeki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca sanık lehine haksız tahrik nedeniyle asgari orandan daha fazla indirim yapılması yönünde itirazda bulunulduğu; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.07.2012 gün, 2012/280, 2012/928 sayılı kararı ile 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Yasanın 99.maddesiyle, 5271 Sayılı Yasanın 308.maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 Sayılı Yasaya eklenen Geçici 5.madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308.maddesinin, 6352 Sayılı Yasanın 99.maddesi ile eklenen 3.fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraz gerekçesi yerinde görülmekle İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizce sanık S.. G.. hakkında “kasten yaralama” suçundan verilen 10.09.2012 gün ve 2010/2335 esas, 2012/6245 karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın, evinin bulunduğu yol üzerine aracını park ederek tuvalet ihtiyacını giderirken gördüğü mağduru “çevrede aileler var” diyerek uyardığı, mağdurun uyarıya “nereye işeyeceğimi size mi soracağım, siz kim oluyorsunuz” şeklinde cevap vermesi üzerine tarafların karşılıklı kavga etmeye başladıkları, kavga sırasında mağdurun hayati tehlike geçirecek, sanığın basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda; haksız tahrik hükümlerini düzenleyen ve cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadar indirim öngören TCK.nun 29.maddesinin uygulanması sırasında, mağdurdan sanığa yönelen söz ve davranışların niteliği ve haksız tahrikin ulaştığı boyut dikkate alınarak cezada makul oranda indirim yapılması gerekirken, alt sınırdan indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün (BOZULMASINA), 21/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.