“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 12/12/2011 gününde verilen dilekçe ile yaralanma nedeni ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın manevi tazminat talebinin reddine, maddi tazminat talebine ilişkin hüküm tesisine yer olmadığına dair verilen 14/12/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile katılma yolu ile davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının manevi tazminata yönelik yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-) Davacının ve davalının maddi tazminat talebine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Dava yaralanma nedeni ile tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat talebinin reddine, maddi tazminat talebi hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Davacı vekili; davacının askerlik görevini yapmakta iken 26/02/2010 tarihinde meydana gelen kazada yaralanarak sakat kaldığını, çalışma ve iş yapma kabiliyetini önemli ölçüde kaybettiğini belirterek maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili; maddi ve manevi zararlarının karşılığı olarak davacıya 14.714,08 TL ödenmiş olması nedeniyle ve manevi tazminatın tekliği ilkesi uyarınca davacının açtığı manevi tazminatın reddi gerektiğini, ödenen miktarın da faiziyle birlikte hesaplanıp maddi tazminat miktarından düşülmesi gerektiğini, ayrıca aynı konu ile ilgili Askeri Yüksek İdare Mahkemesinin 2011/586 esas sayılı dosyası ile görülen davada alınan raporda davalının davacıya ücret ödemesini gerektiren her hangi bir durumun olmadığının belirlendiğini, davalının kendi eylemlerinden doğmamış zararlardan sorumlu tutulmasının hukuken mümkün olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi hesap raporu esas alınarak davanın kısmen kabulü ile 108.386,09 TL maddi tazminatın ve 40.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine dair verilen karara karşı, davalı vekilince temyiz isteminde bulunulmuş, karar, Yargıtay 17 Hukuk Dairesinin 29/05/2017 tarih, 2014/24952 esas 2017/6017 karar sayılı ilamı ile manevi tazminatın tekliği ilkesi göz önünde bulundurularak, nakti tazminat komisyonunca yapılan ödemenin neyin karşılığı olduğu, sadece maddi tazminatın mı ya da maddi ve manevi tazminatın birlikte mi karşılığı olarak ödendiği hususları araştırılması, bu bedel içerisinde manevi tazminata ilişkin bir ödeme olduğunun tespiti halinde ise manevi tazminatın bölünmezliği ilkesi gereği davacının manevi tazminat talebinin reddi gerektiği gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek davalı kurumdan ödenen nakdi tazminatın ne kadarının maddi tazminata, ne kadarının manevi tazminata ilişkin olduğu sorularak yapılan ödemenin içerisinde hem maddi hem de manevi tazminat karşılığının bulunduğunun saptandığı, bedel içerisinde manevi tazminata ilişkin bir ödeme olduğundan manevi tazminatın bölünmezliği ilkesi gereği davacının manevi tazminat talebinin reddine, maddi tazminata ilişkin talebi bozmadan önceki kararla kesinleştiğinden maddi tazminat talebi ile ilgili ayrıca hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Daha önce mahkemenin 15/05/2014 tarih, 2011/565 esas 2014/292 karar sayılı ilamı ile maddi tazminata ilişkin kurduğu hüküm ile ilgili Yargıtay bozma ilamında 2330 sayılı yasa kapsamında yapılan ödemenin niteliğinin araştırılması ve buna göre hüküm kurulması istenmiş olmakla, maddi tazminata ilişkin kurulan hüküm kesinleşmemiştir. Bu hali ile maddi tazminat talebine ilişkin yeniden HMK”nın 297/2. maddesi gözetilerek hüküm kurulması gerekmekte olup, anılan yön gözetilmeden hüküm kurulmuş olması doğru olmamış, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraflar yararına BOZULMASINA, davacının manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/06/2020 gününde oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması gerektiğini düşündüğümden sayın çoğunluğun bozma yönündeki görüşüne katılmıyorum. 24/06/2020