“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı DSİ Genel Müdürlüğü aleyhine 24/09/2013 gününde verilen dilekçe ile kamulaştırmasız el atmadan kaynaklanan tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03/07/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, kamulaştırmasız el atmadan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, … ili, … ilçesi, … köyü, … mevkiinde bulunan … ada … parsel ve … ada … parsel sayılı taşınmazların davacının mülkiyetinde olduğunu, anılan taşınmazların sınırından geçen … deresinin ıslahı çalışmaları sırasında taşınmazların bir kısmının dere yatağı sınırları içerisinde kaldığını, ıslah çalışmaları sırasında herhangi bir kamulaştırma işlemi yapılmadığını, davalının haksız ve hukuka aykırı olarak müvekkiline ait taşınmaza el attığını belirterek oluşan zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak talebe konu tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiş, bilirkişinin raporunu ibraz etmesi üzerine 15/05/2019 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini bilirkişi raporunda belirlenen miktara yükseltmiş ve ıslah edilen miktar yönünden de dava tarihinden itibaren yasal faiz talebinde bulunmuştur. Şu durumda ıslah edilen miktara da dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenle, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “…20.000,00 TL’sinin dava tarihinden, 95.514,49 TL’sinin ise ıslah tarihi olan 15/05/2019…” ifadelerinin çıkartılarak yerine “dava” sözcüğünün yazılmasına, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ise ilk bentte belirtilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.