TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın temyiz dilekçesine eklediği ve … 17. Asliye Ceza mahkemesinin 23/10/2015 tarih 2015/690 Esas, 2015/648 Karar sayılı ilamıyla verilip 24/11/2015 tarihinde kesinleşen ilamında, sanığın kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan dava sonucunda, akıl hastalığı nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına ve koruma ve tedavi amaçlı güvenlik tedbirine hükmolunduğu anlaşılmakla; Sanığın suç tarihi itibariyla ve halen 5237 sayılı TCK’nin 32. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunup bulunmadığının, suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğine sahip olup olmadığının veya davranışlarını yönlendirme yeteneğinde önemli derecede azalma olup olmadığının tespiti için tam teşekküllü ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinden, üniversite hastanelerinin ruh sağlığı ve hastalıkları ana bilim dalı başkanlıklarından ya da Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan rapor aldırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayinininde zorunluluk bulunması,
2) Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olmakla; sanığın denetim süresi içinde işlediği ve hükmün açıklanmasına gerekçe olan TCK’nin 151/1. maddesinde düzenlenen basit mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldığından, söz konusu ihbar edilen ilamdaki suç yönünden kanun değişikliği kapsamında uzlaşma hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı mahkemesinden sorularak ve sanığın denetim süresi içerisinde başka bir suç işleyip işlemediği de araştırılarak sonucuna göre, kararın açıklanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi lüzumu,
3) Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi ve 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrasının 1. cümlesine “ertelenen veya” ibaresinden sonra gelmek üzere “denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak cezası infaz edilen” ibarelerinin eklenmesi nedenleriyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.