TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık ile mağdur arasında, mağdurun telefona cevap vermeme ve birlikte gezmeme nedeniyle anlaşmazlık olduğu, sanığın bu durumu konuşmak istediği, bunun için sanığın mağduru telefon ile aradığı, sonrasında gidip evinden araba ile aldığı, araç içerisinde konuştukları sırada aralarında çıkan tartışmada sanığın mağdura küfür ettiği, mağdurun sanığa yumruk attığı, tarafların araçtan indiği, sanığın üzerinde bulunan bıçakla biri toraksa nafiz olacak şekilde mağduru dokuz bıçak darbesiyle yaraladığı, bu yaralanmaların mağdurda pnömotoraksa ve hayati tehlike geçirmesine sebebiyet verdiği, mağdurun yere düşmesi üzerine sanığın yerdeyken de eylemine devam ettiği, sonrasında olay yerinden kaçtığı olayda;
a) Sanık hakkında eyleminden dolayı, olayın oluş şekli, kastın yoğunluğu ve kullanılan bıçağın etki derecesi birlikte değerlendirildiğinde, kasten yaralama sucundan TCK 86/1. maddesi uyarınca TCK 61. maddesindeki ilkeler doğrultusundaüst sınırdan temel ceza belirlenmesi gerekirken, temel cezanın yazılı şekilde 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini;
b) Sanığın ısrarlı bir şekilde mağduru araması ve mağdura küfretmesi üzerine, mağdurun kendisine yumruk attığı, ilk haksız hareketin sanıktan geldiği gözetilmeden, sanık hakkında TCK. 29 maddesi gereğince haksız tahrik nedeniyle cezadan indirim yapılarak eksik ceza tayini;
Aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in mağdur
…’ya yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçuna uygun şekilde suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış;, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin tahrike ve takdire yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında TCK”nun 53. maddesi gereğince hak yoksunluğuna karar verilirken TCK”nun 53/l-c bendindeki hakları sadece kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verildiği anlaşılmakla; CMUK”nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak hükmün mahsus bölümlerinden “TCK”nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin” uygulama fıkralarının” çıkartılarak yerine” “Sanığın, 5237 Sayılı TCK”nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; kendi aItsoyu üzerindeki, velayet vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından 1-c bendindeki haklardan, koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına “ibaresi eklenmek suretiyle DÜZETİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 04/11/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.