TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıklar Abdulhakim, M. Ş., Murat ve Cemil hakkında iştirak halinde kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklarının eylemlerinin sübutu kabul, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık M. Ş. müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde sübuta, suç niteliğine; sanık Murat müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde sübuta, suç niteliğine; sanık Abdulhakim müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde sübuta, suç niteliğine, meşru savunmaya, tahrikin derecesine; sanık Cemil müdafıinin suç niteliğine, meşru savunmaya, tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1- Sanıkların, kesici-delici alet, teneke, sopa, tekme ve yumruklarla maktul İsmail”e vurdukları, sol koltuk altından darbe alan maktulün, aksiller arter ve ven kesilmesi sonucu aşırı kan kaybından öldüğü olayda, tüm sanıkların, maktü1e vurduğu anlaşıldığı halde ölüm sonucunu doğuran kesici-delici alet yarasının hangi sanığın eylemi sonucu meydana geldiğinin belirlenemediğinin kabul edilmesi karşısında, sanıkların eyleminin faili belli olmayacak şekilde kasten adam öldürme suçunu oluşturduğu ve suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nun 463. maddesi kapsamında kaldığı, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun da ise 765 sayılı TCK.nun 463. maddesi paralelinde bir düzenleme olmadığından lehe yasa karşılaştırmasının 765 sayılı TCK.nun 448, 463, 51, 31, 33. maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri arasında yapılması yerine; 765 sayılı TCK.nun 448, 51, 59, 31, 33. maddeleri ile 5237 sayılı TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri karşılaştırılarak yazılı şekilde 5237 sayılı TCK.nun 81, 29, 62, 53.maddeleriyle hüküm kurulması,
2- Sanıklar, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c- bendinde bulunan altsoyu üzerindeki hakları ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılacağı hüküm de gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık M. Ş. müdafii, sanık Murat müdafii, sanık Cemil müdafii, sanık Abdulhakim müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden re”sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 25.09.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.
25.09.2013 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar A.. T.., M.. T.. ile M.. T.. müdafii Avukatlar .., …, ve R. E. yokluklarında 26.09.2013 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.