“İçtihat Metni”

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, Kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık … – …”i yaralamaktan;
5237 sayılı TCK”nun 86/1, 86/3-e, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca; 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
– …”i yaralamaktan;
5237 sayılı TCK”nun 86/2, 86/3-e, 62, 52. maddeleri uyarınca; 2400 TL adli para cezası ile cezası ile cezalandırılmasına.
Sanık … – …”i yaralamaktan;
5237 sayılı TCK”nun 86/1, 86/3-e, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca; 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
– …”i yaralamaktan;
5237 sayılı TCK”nun 86/2, 86/3-e, 62, 52. maddeleri uyarınca; 2400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına.
CMK.nun 231/5. maddesi uyarınca; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Sanıklar müdafii tarafından Sanık … hakkında, mağdur …”ı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmuş ise de; 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin itiraza tabi hüküm, aynı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz merciince incelenmek üzere inceleme dışı bırakılmıştır.
2- Sanık …hakkında mağdur …”ı kasten yaralama suçundan kurulan hüküm, cezanın tür ve miktarı itibariyle kesin olduğu anlaşılmakla, vekilinin bu hükme yönelik temyiz talebinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar …ve …”in mağdur …”ı kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafıinin sübuta, teşdiden ceza tayinine, eylemde silah kullanılmadığına, haksız tahrik bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
a)-T.C. Anayasası”nın 90. Maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri ile ilgili bölümdeki sanığa soruşturma ve kovuşturma aşamasında atanan zorunlu müdafii ücretinden ibaret 498″er TL”lik kısmın çıkarılmasına, yargılama gideri toplamının her bir sanık için “222,45 TL” olarak değiştirilmesine,
b)- Sanık … için yapılan yargılama giderinin sanık …”den tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan hüküm fıkrasının ilgili bölümünden “sanık …”den alınarak” ibaresinin çıkarılmasına, yerine “sanık …”den alınarak” ibaresinin eklenmesine, karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 03/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.