Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2009-565-Esas-2013-541-Karar-Sayili-Ilami


İştirak halinde kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/565 Esas 2013/541 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2009/565
Karar No: 2013/541
Karar Tarihi: 28.01.2013

İştirak halinde kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/565 Esas 2013/541 Karar Sayılı İlamı

Sanıklar M.Ç., H.Ö., A.A., T.Ç. ve M.A.’ya kasten yaralama suçlarından ceza verilmiştir. Sanıkların müdafiilerinin yaptığı duruşmalı inceleme istemi reddedilmiş ancak sanık H.Ö.’nün daha önceki mahkumiyetiyle ilgili olarak 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Deliller incelenip, sanıkların suçları kabul edilmiş ve cezaları azaltıcı sebepler gözetilerek belirlenmiştir. Ancak sanıklar M.Ç., H.Ö. ve A.A.’nın İbrahim’e silah olarak sayılan ağaç ve demir sopalarla saldırıp, hayat fonksiyonlarını etkileyecek nitelikte kemik kırıklarına ve yaşamsal tehlikelere neden oldukları için cezalarının artırılması gerekmektedir. Bunun için 5237 sayılı TCK’nun 44. maddesi uygulanmalıdır. Sanıklar T. Ç. ve M. A.’nın da suçları belirlenmiştir. Ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun’un 4. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK’nun 87/3 maddesi değişiklik öncesi ve sonrası hükümlerinin uygulanarak karşılaştırılması gerekmektedir. Bu şekilde hüküm kurulmaması ve değiştirilmiş hükümle uygulama yapılması yasaya aykırıdır. Bu nedenle, hükümler bo
1. Ceza Dairesi         2009/565 E.  ,  2013/541 K.

    “İçtihat Metni”


    Tebliğname No : 1 – 2008/201014
    MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1.Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 22/05/2007, 2006/144 (E) ve 2007/164 (K)
    SUÇ : İştirak halinde kasten yaralama

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1-Sanıklar hakkında kasten yaralama suçlarından hükmedilen ceza miktarına göre, müdafiilerinin yasal süreden de sonra yapmış bulundukları duruşmalı inceleme isteminin reddine,
    2-Sanık H.. Ö..”nın daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı silinme koşulları oluşmayan erteli mahkumiyetinin bulunması karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar M.. Ç.., H.. Ö.., A.. A.., T.. Ç.. ve M.. A..”ın kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, cezayı azaltıcı tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya verilen hükümlerde eleştiri ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiilerinin eksik incelemeye, sübuta, meşru savunma koşullarının varlığına, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna, delillerin takdirinde hata edildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
    Ancak;
    a-Sanıklar M.. Ç.., H.. Ö.. ve A.. A..”ın silahtan sayılan ağaç ve demir sopalarla mağdur İbrahim”e saldırıp, fronto oksipital ve sağ orbita tavanında hayat fonksiyonlarını orta (3) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırıklarına, epidural hematoma ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladıkları olayda; 5237 sayılı TCK.nun 44. maddesi gereğince eylem nedeniyle oluşan birden fazla neticesi sebebiyle ağırlaşan yaralamada sanıkların en ağır netice doğuran artırım nedeninden sorumlu tutulması gerektiği, bu nedenle, hakkında 87/1-d maddesinin uygulanması halinde ayrıca 87/3 madde nedeniyle artırım yapılamayacağı, kemik kırığının ancak teşdit nedeni sayılabileceği gözetilerek, lehe ve aleyhe Kanun karşılaştırmasının “TCK.nun 86/1-3-e,87/1-d-son” maddeleri ile 5560 sayılı Yasanın 87/3 maddesinin 4.maddesiyle değiştirilmeden önceki haline göre Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde uygulamalı olarak yapılması gerekirken, somut karşılaştırma yapılmaksızın uygulama maddesi de 87/1-d yerine 87/1-b olarak hatalı gösterilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
    b-Sanıklar T.. Ç.. ve M.. A..”ın mağdur Mustafa”yı sol ulna kemiğinde hayat fonksiyonlarını orta (2) derecede etkileyecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladıkları anlaşılmakla; suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanunun 4. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK.nun 87/3 maddesinin değişiklik öncesi ve sonrası hükümlerinin somut olarak olaya uygulanıp, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, lehe olan hükmün belirlenmesi ve ona göre uygulama yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK.nun 7/2 maddesine aykırı biçimde, gerekçesiz olarak maddenin değişiklikten sonraki hali ile uygulama yapılması,
    Yasaya aykırı ve sanıklar M.. Ç.., H.. Ö.., A.. A.., T.. Ç.. ve M.. A.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, sanıklar hakkında kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 28/01/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.