Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2009-8411-Esas-2012-8682-Karar-Sayili-Ilami

0

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/8411 Esas 2012/8682 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2009/8411
Karar No: 2012/8682
Karar Tarihi: 26.11.2012

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/8411 Esas 2012/8682 Karar Sayılı İlamı

Sanık ile mağdurlar arasında tartışma çıktığı sırada sanık rastgele savurduğu bıçakla mağduru 7 kez vurarak yaşamsal tehlike oluşturdu. Ancak öldürme kastının kesin ve yeterli kanıtı bulunmadığından sanık yaralama kastıyla hareket ettiği kabul edilerek TCK’nın 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiği sonucuna varılmıştır. TCK maddelerinin açıklamaları ise şöyledir:
– 86/1: \”Kasten yaralama suçu\”, 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
– 86/3-e: Yaralamanın sonucu olarak kişinin hayatını tehlikeye düşürülmesi halinde 5 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası verilir.
– 87/1-d: Haksız tahrik altında işlenen suçlarda ceza miktarı azaltılabilir.
– 29: Fiilin unsurları, mağdurun zarar görme ve haksızlığa uğraması, failin kusur ve cezalandırılabilirliği hakkında genel hükümler içerir.
– 62: Suçta azmettirme hakkında hükümler içerir.
– 53: Ceza miktarının belirlenmesinde, failin durumu, suçun işlenme şekli ve hedefi, mağdur zararı, toplumsal zarar gibi faktörler dikkate alınır.
1. Ceza Dairesi         2009/8411 E.  ,  2012/8682 K.

  • KASTEN YARALAMA
  • KASTEN ÖLDÜRMEYE TEŞEBBÜS
  • ÖLDÜRME KASTI
  • TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 86
  • TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 81
  • TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 62
  • TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 35
  • TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 29

“İçtihat Metni”

ÖZET: MAĞDURLAR İLE TERS BAKIŞMA NEDENİYLE TARTIŞAN SANIĞIN, KAVGA ORTAMINDA RASTGELE SAVURDUĞU BIÇAKLA MAĞDURU BİRİ TORAKSA NAFİZ OLMAK ÜZERE, SAĞ MEME BAŞINDA, SOL ÖN KOLDA, OMUZDA, SAĞ KOLTUK ALTINDA, SAĞ GLUTEA BÖLGELERİNE TOPLAM YEDİ KEZ VURARAK PNÖMOTORAKSA VE YAŞAMSAL TEHLİKE GEÇİRMESİNE SEBEBİYET VERDİĞİ, EYLEMİNE DEVAM ETMEDEN KAÇTIĞI OLAYDA; ENGEL HAL BULUNMAKSIZIN EYLEMİNE KENDİLİĞİNDEN SON VERMESİ, YAŞAMSAL TEHLİKEYE YOL AÇAN YARANIN TEK OLUŞU, DİĞER YARALARIN BASİT TIBBİ MÜDAHALEYLE GİDERİLEBİLİR NİTELİKTE OLMASI, SANIK VE MAĞDUR ARASINDA ÖLDÜRMEYİ GEREKTİRİR BİR HUSUMETİN BULUNMAMASI, ÖLDÜRME KASTINI GÖSTERİR HER TÜRLÜ KUŞKUDAN UZAK, KESİN VE YETERLİ KANITA ULAŞILAMADIĞI GÖZETİLEREK YARALAMA KASTI İLE HAREKET ETTİĞİNİN KABULÜ GEREKİR.

(5327 s. TCK m. 29, 35, 62, 81, 86/3-e)

1- Sanık Ertan hakkında mağdurlar Gökhan ve Mustafa’yı kasten yaralama suçlarından Asliye Ceza Mahkemesine dava açıldığı, mağdur Gökhan’ı yaralama suçundan eylemin öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verildiği, görevsizlik kararında öldürmeye teşebbüs suçuna ilişkin sevk maddelerinin gösterildiği, mağdur Mustafa’yı kasten yaralama suçundan ise verilmiş tefrik kararı bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki ek görevsizlik kararı alınması yönündeki bozma öneren düşünce benimsenmemiştir.

2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, Sanık Ertan’ın mağdur Gökhan’a yönelik eylemi ile mağdur Mustafa’yı kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde mağdur Mustafa’yı kasten yaralama suçunun niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta, meşru savunmaya, tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,

A) Sanık Ertan hakkında mağdur Mustafa’yı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (ONANMASINA),

B) Sanık Ertan hakkında mağdur Gökhan’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;

Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay günü sinemadan çıkan sanığın, mağdurlar ile ters bakışma nedeniyle tartıştığı, tartışma sırasında sanığın, kavga ortamında rastgele savurduğu bıçakla mağdur Gökhan’ı biri toraksa nafiz olup, sağ meme başında, sol ön kolda, omuzda, sağ koltuk altında, sağ glutea bölgelerine toplam yedi kez vurarak pnömotoraksa ve yaşamsal tehlike geçirmesine sebebiyet verdiği, sanığın, eylemine devam etmeden olay yerinden kaçtığı olayda; sanığın engel hal bulunmaksızın eylemine kendiliğinden son vermesi, yaşamsal tehlikeye yol açan yaranın tek oluşu, diğer yaraların basit tıbbi müdahaleyle giderilebilir oluşu, sanık ve mağdur arasında öldürmeyi gerektirir bir husumetin bulunmaması, öldürme kastını gösterir her türlü kuşkudan uzak, kesin ve yeterli kanıt bulunmamış olması karşısında; sanığın yaralama kastı ile hareket ettiğinin kabulü ile TCK.nın 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün değişik gerekçeyle tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), 26.11.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.