Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2013-4526-Esas-2014-900-Karar-Sayili-Ilami


Kasten öldürmeye teşebbüs – bu suça yardım – 6136 sayılı Yasaya aykırılık – tehdit – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4526 Esas 2014/900 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2013/4526
Karar No: 2014/900
Karar Tarihi: 19.02.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs – bu suça yardım – 6136 sayılı Yasaya aykırılık – tehdit – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4526 Esas 2014/900 Karar Sayılı İlamı

Sanıkların kasten öldürmeye teşebbüs ve silahla tehdit suçlarından kurulan hükümleri incelendi. Suçların niteliği tayin edilerek cezalara azaltıcı sebepler uygulandı. Sanıkların temyiz itirazları reddedildi ve hükümler onaylandı. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81, 35/2, 29, 62 ve 53. maddeleri; 6136 sayılı Kanun’un 13/1; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/2-a, 43/1-2 maddeleri ve CMK’nun 231/5, 231/12 maddeleri kullanıldı.
1. Ceza Dairesi         2013/4526 E.  ,  2014/900 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, bu suça yardım, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, tehdit
    HÜKÜM : Sanık … – …”ı öldürmeye teşebüsten 5237 sayılı TCK.nun 81, 35/2, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    – … ve …”ı tehditten 5237 sayılı TCK 106/2-a, 43/1-2, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    – 6136 sayılı Yasanın 13/1, 5237 sayılı TCK.nun 62, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, CMK.nun 231/5. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
    Sanık … – …”ı öldürmeye teşebüse yardımdan 5237 sayılı TCK.nun 81, 35/2, 39/1, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    – … ve …”ı tehditten 5237 sayılı TCK 106/2-a, 43/1-2, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    Sanık … – …”ı öldürmeye teşebüse yardımdan 5237 sayılı TCK.nun 81, 35/2, 39/1, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    – … ve …”ı tehditten 5237 sayılı TCK.nun 106/2-a, 43/1-2, 62, 53.maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

    1-Sanık …hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, CMK.nun 231/12 maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu anlaşılmakla, bu hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.
    2-Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanıklar … ve …”nin “sık kafasına öldür” şeklindeki sözleri üzerine sanık …”ın, mağdur … …”a tabancayla ateş etmesi sonucu sağ omuz bölgesinden bir (1) isabetle yaralayarak hemotoraksa, pulmoner kontüzyona, hayati fonkiyonlarını orta (3) derecede etkileyen 6,7,8. kotlarda kemik kırığına ve yaşamsal tehlike geçirmesine sebebiyet verdiği olayda; 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde sanıklar hakkında makul bir ceza tayini yerine 10 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    3-Sanık …hakkında kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit suçlarından, sanıklar … ve … hakkında kasten öldürmeye teşebbüse yardım etme ve silahla tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve kasten öldürmeye teşebbüs ve öldürmeye teşebbüse yardım etme suçları yönünden tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiinin sübuta, öldürmeye teşebbüs suçu yönünden suç niteliğine, tahrikin derecesine, silahla tehdit suçu yönünden tahrikin bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 19/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.