Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2013-4965-Esas-2014-2542-Karar-Sayili-Ilami

0

Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4965 Esas 2014/2542 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2013/4965
Karar No: 2014/2542
Karar Tarihi: 21.04.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/4965 Esas 2014/2542 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme, sanıklardan birinin av tüfeği ile mağdura ateş etmesi sonucu kasten öldürme teşebbüsü suçunu işlediğini ve diğer sanığın da bu suça yardım ettiğini tespit etmiştir. Sanıkların cezaları ise 5237 sayılı TCK’nun ilgili maddeleri uyarınca belirlenmiştir. Birinci sanık 6 yıl 8 ay, ikinci sanık 10 yıl ve üçüncü sanık 3 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Kararda ayrıca, zorunlu müdafi ücretinin sanıklardan alınamayacağına dair bir açıklama yer almıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK’nun 81, 35, 31/3, 62. maddeleri (birinci sanık için), TCK’nun 81, 35, 62, 53.maddeleri (ikinci sanık için) ve TCK’nun 81, 35, 39, 31/2, 62. maddeleri (üçüncü sanık için).
1. Ceza Dairesi         2013/4965 E.  ,  2014/2542 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım
    HÜKÜM : 1- Sanık … hakkında;
    …”u kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; 5237 sayılı TCK.nun 81, 35, 31/3, 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    2-Sanık … hakkında;
    …”u kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan 5237 sayılı TCK.nun 81, 35, 62, 53.maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.
    3-Sanık … hakkında;
    …”u kasten öldürmeye teşebbüse yardım etmek suçundan; 5237 sayılı TCK.nun 81, 35, 39, 31/2, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1-A- Sanık … hakkında kurulan hüküm, yasal süresinde sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de, sanıkça verilen ve hükmün onanmasını isteyen 09/10/2012 tarihli ve müteakip dilekçeler, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 tarih ve 2008/1-9/15 sayılı kararı uyarınca, temyizden vazgeçme olarak kabul edildiğinden, sanık müdafiinin temyiz talebinin, CMUK.nun 317. maddesi uyarınca;
    B- Sanık … müdafiinin yasal süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme isteminin, CMUK”nun 318.maddesi uyarınca;
    Reddine karar verilmiştir.
    2- Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanıklar … ve …”un av tüfeği ile mağdur …e ikişer el ateş ettikleri, sanık …”in çevreyi kontrol ederek yardımcı olduğu, mağdur …in karaciğer, mide ve kalınbağırsakta meydana gelen yaralanmalar nedeniyle hayati tehlike geçirdiği ve safra kesesinin alındığı olayda; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak üst sınırdan ceza yerine yazılı şekilde 12 yıl ceza tayini, aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”ın mağdur …i öldürmeye teşebbüsünün, sanık …”in öldürmeye teşebbüse yardımının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme sebepleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin vasfa, haksız tahrik bulunduğuna, fazla ceza verildiğine, sanık … müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
    Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Haklan Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK”nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK”nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yargılama giderlerinden zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 21/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.