1) Katılan … hakkında düzenlenen 19/12/2012 tarihli adli tıp raporu hükme esas alınabilecek nitelikte bulunduğundan sanık …”ın katılan …”a yönelik öldürmeye teşebbüs suçu yönünden; suça sürüklenen çocuk … hakkında ise 13/07/2012 tarihli … Adli Tıp Şube Müdürlüğü ile … Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Anabilim Dalı Başkanlığı tarafından 10/04/2013 tarihli raporlar arasında çelişki bulunmakta ise de… aleyhine temyiz talebi olmadığından tebliğnamede bozma isteyen görüşlere iştirak edilmemiştir.
2) Sanık …”ın eylemi sonucunda katılan …”da meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirildiğinde suça teşebbüs hükümlerini düzenleyen ve 9-15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nın 35. maddesinin uygulanması sırasında, makul bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde 10 yıl hapis cezası şeklinde eksik ceza belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”ın katılan …”ı kasten öldürmeye teşebbüs, katılan …”ı ise silahla kasten basit yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; dosya kapsamındaki adli tıp raporu ve mahkemece edinilen kanaate göre …… hakkında katılan …”ı kasten öldürmeye teşebbüs, katılan …”ı kasten silahla basit yaralama suçlarının hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişmemiş olduğu gerekçesi gösterilerek ceza tayinine yer olmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık … müdafiinin suçun sübutuna, eksik incelemeye, eylemin kasten yaralama olduğuna;… müdafiinin … hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nın 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında bu madde ile yapılan uygulamalar kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK”un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının TCK”nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerinin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK”nın 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen aykırı olarak ONANMASINA, 11/04/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.