Nitelikli yağma, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak ve silahla kasten yaralama suçlarından sanık …..”nün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu”nun 149/1-a-c-d-f, 220/2-3, 86/1-3-e, 87/3, 62. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis, 1 yıl 8 ay hapis ve 1 yıl 15 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına sair Ağır Ceza Mahkemesi”nin 26/09/2011 tarihli ve 2010/267 Esas, 2011/221 sayılı kararının Yargıtay l. Ceza Dairesinin 02/12/2013 tarihli 2012/5822 Esas, 2013/7155 karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmesini müteakip, infaz savcılığınca infazda tereddüt oluştuğundan bahisle yağma ve kasten yaralama suçlarından dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı yönünde karar verilmesi talebinde bulunulması üzerine, hükümlünün örgüt mensubu suçlu olduğu ve bahse konu suçların örgüt kapsamında işlendiği gerekçesiyle bu suçlar yönünden de cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve cezanın infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair aynı Mahkemenin 28/02/2014 tarihli ve 2010/267 Esas, 2011/221 sayılı ek kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Ağır Ceza Mahkemesinin 26/09/2011 tarihli ve 2010/267 Esas, 2011/221 sayılı kararının Yargıtay l. Ceza Dairesince yapılan temyiz incelemesi neticesinde, sanık hakkında nitelikli yağma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden suç örgütü üyesi olan sanığın örgüt kapsamında işlediği işbu suçlar yönünden 5237 sayılı Kanun”un 58/9. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesinin aleyhe temyiz bulunmadığı cihetle bozma nedeni yapılmayarak hükümlerin anılan Dairenin 02/12/2013 tarihli ve 2012/5822 Esas, 2013/7155 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği cihetle, Mahkemece hükmün temyiz incelemesi neticesinde kesinleşmesinden sonra ek kararla hükümde değişiklik yapılamayacağı gözetilmeksizin, tekerrür hükümlerin uygulanmasına dair karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 18/12/2014 gün ve 94660652-105-35- 9761-2014-22705/75213 sayılı yazılı istemlerine müsteniden 29/12/2014 tarih ve 2014/416526 sayılı tebliğnamesine bağlı dosya Dairemize gönderilmekle, okundu, gereği konuşulup, düşünüldü;
Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 gün, 2015/8; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 05.02.2015 tarih, 2015/Bşk-485 esas ve 2015/105; 05.02.2015 tarih, 2014/Bşk-486 esas, 2015/106 karar sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlar ile kararlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 19. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yargıtay 19. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.