Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2017-1412-Esas-2017-2783-Karar-Sayili-Ilami

0

Kasten öldürmeye teşebbüs – silahla tehdit – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1412 Esas 2017/2783 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2017/1412
Karar No: 2017/2783
Karar Tarihi: 18.09.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs – silahla tehdit – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1412 Esas 2017/2783 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme, sanığın mağdur’u kasten öldürmeye teşebbüs ve silahla tehdit suçundan hüküm giydiğini belirtiyor. Sanığın mahkumiyetine dair verilen hüküm, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından itiraz ediliyor ve kabul ediliyor. Donanımhaber’de kullanıcı ve site güvenliği için bu bölümde bazı bilgiler sansürlenmiş. Kararda sanığın verilen hapis cezası TCK’nın 81/1, 35/2 ve 62. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması sonucu 1 yıl 8 ay hapis cezası aldığı belirtiliyor. Ayrıca, sanığın mağdur’u bıçaklayarak yaraladığı olayda, makul bir ceza yerine yetersiz tayin edilerek ceza miktarı düzeltiliyor. Sanığın savunmalarına bahsi geçen mağdurun haksız vergi tahakkukuna sebebiyet verdiği iddiasıyla ilgili gerekli araştırmaların yapılmadığı, bu sebeple haksız inceleme yapılarak hüküm kurulduğu vurgulanıyor. Son olarak Anayasa Mahkemesinin iptal kararı sonucu yeniden değerlendirme yapılmasının zorunlu olduğu belirtiliyor. Kararda geçen kanun maddeleri; TCK’nın 81/1, 35/2, 62, 106/2-a ve 29., CMK’nun 231., 6352 sayılı Yasa’nın 99., 5271 sayılı Ceza Muhakemes
1. Ceza Dairesi         2017/1412 E.  ,  2017/2783 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit
    HÜKÜM : TCK”nun 81/1, 35/2, 62. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası
    TCK”nun 106/2-a, 62 ve CMK”nun 231. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Sanık … hakkında; mağdur …”yı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonunda, sanığın mahkumiyetine dair Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12/03/2015 gün ve 2015/38 esas, 2015/91 karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 13/06/2016 gün ve 2015/5987 esas, 2016/3064 karar sayılı ilamı ile düzelterek onanmasına karar verildiği, Dairemizin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca “düzelterek onama kararının kaldırılarak bozma kararı verilmesi” istemiyle itirazda bulunulduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
    Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 13/06/2016 gün ve 2015/5987 esas, 2016/3064 karar sayılı kararının 2 numaralı bendinin KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü;
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”in, mağdur …”yı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    a- Sanık …”in, mağdur …”yı batın bölgesinden bıçaklayarak iç kanamaya ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı olayda; TCK”nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak makul bir ceza verilmesi yerine, 10 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini,
    b- Sanığın savunmalarında bahsi geçen, mağdurun yapılmayan bazı harcamaları yapılmış gibi gösterip, fatura kesmek suretiyle haksız vergi tahakkukuna sebebiyet verdiği iddiasıyla ilgili gerekli araştırmaların yapılıp, güveni kötüye kullanma durumunun var olup olmadığı hususu üzerinde durularak, sonucuna göre TCK”nun 29. maddesinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    c- 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından CMUK”nun 326/son maddesi gereğince sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 18/09/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.