TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Mağdur-sanıklar Hayati ve Davut’un gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi, mahallinde tamamlanabilir eksiklik kabul edilmiştir.
2-a) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden, Hayati’ye yönelik kasten yaralama suçunun failleri olarak yargılanan ve aralarında menfaat çatışması bulunan mağdur sanık İsmail ile mağdur katılan sanık Münevver’in ayrı ayrı müdafiiler tarafından temsil edilmeleri gerekirken, aynı müdafii tarafından temsil edilmeleri suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Yasasının 38 ve 5271 sayılı CMK.nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
b) Mağdur sanık İsmail’in 07/02/2007 tarihli celsede şikayetçi olduğunu bildirerek ve dilekçe ile vekili vasıtasıyla davaya katılma talebinde bulunduğu halde, bu talep yönünden olumlu veya olumsuz bir karar verilmeyerek CMK.nun 238. maddesine aykırı davranılması,
c) Kabule göre;
aa) Mağdur-sanık Hayati’nin konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden; 5271 sayılı CMK.nun 253 ve 254.maddeleri uyarınca uzlaşma olanağının tanınması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden karar verilmesi,
bb) Mağdur-sanık Hayati’nin Münevver’i kasten yaralama, Ayşe’ye yönelik kasten yaralamaya teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal suçları ile mağdur sanık İsmail, Davut ve mağdur katılan sanık Münevver’in kasten yaralama suçları yönünden; hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesi uyarınca sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin gerekmesi,
cc) Mağdur-sanık Hayati’nin Ayşe’ye yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçu yönünden; TCK.nun 86/2. maddesi uyarınca belirlenen temel cezanın önce suçun eşe karşı silahla işlenmesi nedeniyle TCK.nun 86/3-a-e maddeleriyle artırılması, sonra teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle TCK.nun 35. maddesi uyarınca indirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle TCK.nun 61/4 maddesine aykırı davranılması,
dd) Mağdur-sanık Hayati’nin mağdur sanık Davut’a yönelik kasten yaralama suçu yönünden; 5237 sayılı TCK.nun 86/1, 86/3-e maddelerinin uygulanması sonucu belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden önce 87/1-d maddesi ile bir kat artırılıp 2 yıl 12 ay olarak tayin edildikten sonra, 87/1-d-son gereğince 5 yıla çıkarılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, mağdur-sanık Hayati müdafii ile katılan Ayşe, mağdur katılan sanık Münevver, mağdur-sanık İsmail müdafiinin ve mağdur-sanık Davut müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin CMUK.nun 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeksizin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 20.02.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.