Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2009-2230-Esas-2011-1860-Karar-Sayili-Ilami

0

Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/2230 Esas 2011/1860 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2009/2230
Karar No: 2011/1860
Karar Tarihi: 28.03.2011

Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/2230 Esas 2011/1860 Karar Sayılı İlamı

Sanık Z.. D.., E..K..’ı kasten yaralamaktan dolayı (MARDİN) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi’nde yargılanmış ve bu mahkeme tarafından suçun sübutu kabul edilerek, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebep bulunmadığına hükmedilmiştir. Ancak, mahkeme kararında TCK.nun 457/1 maddesinin uygulanmaması, 59. maddenin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda, sanığın bıçakla mağdurun sol koltuk altı, sol skapula, bel ve sol kalça bölgelerine vurduğu, sol koltuk altı bölgesindeki yaralanma nedeniyle pnömotoraksa ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olduğu belirtilmiş, ayrıca mağdur hakkında sanığın kız kardeşi Naile’nin ırzına zorla geçme, kızlık bozma ve alıkoyma suçlarından Ağır Ceza Mahkemesine dava açıldığı ancak davanın sonucu hakkında dosya içerisinde bilgi ve belge bulunmadığı ifade edilmiştir. Bu nedenle kararda, mağdur hakkında açılmış dava dosyasının getirtilmesi, mağdurdaki yaralanmanın niteliği ve sanığın eylemini engelleyememesinin öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmayacağına dair bir değerlendirme yapılması ve TCK. ile 5237 Sayılı TCK’nın yargı denetimine olan
1. Ceza Dairesi         2009/2230 E.  ,  2011/1860 K.

    “İçtihat Metni”

    TEBLİĞNAME : 1-B/09/11179
    MAHKEMESİ : (MARDİN) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO :11.11.2008 – 129/220
    SUÇ :Kasten yaralama

    E..K..”ı kasten yaralamaktan sanık Z.. D..”ın yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (MARDİN) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.11.2008 gün ve 129/220 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi C.Savcısı ile sanık müdafii taraflarından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin TCK.nun 457/1 maddesinin uygulanmaması, 59. maddenin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın bıçakla mağdurun sol koltuk altı, sol skapula, bel ve sol kalça bölgelerine vurduğu, sol koltuk altı bölgesindeki yaralanma nedeniyle pnömotoraksa ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olduğu, olay yerinde bulanan Bülent, Ahmet ve Murat Necmi’nin müdahalesi sonucu eylemine devam edemediği, bu olaydan önce mağdur hakkında sanığın kız kardeşi Naile’nin ırzına zorla geçme, kızlık bozma ve alıkoyma suçlarından Ağır Ceza Mahkemesine dava açıldığı ancak davanın sonucu hakkında dosya içerisinde herhangi bir bilgi ve belgenin bulunmadığı anlaşılmakla;
    1- Mağdur hakkında sanığın kız kardeşine karşı iddia olunan ırzına zorla geçme, kızlık bozma ve alıkoyma suçlarından ağır ceza mahkemesine açılan dava dosyasının getirtilmesi,
    2- Mağdurdaki yaralanmanın niteliği, yara bölgeleri ve sanığın eylemini engel sebep bulunması nedeniyle devam ettirememesinden dolayı eylemin öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirilmesi, ancak eylemin tahrik altında ya da töre saikiyle öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmayacağı yönünde mağdur hakkındaki dava dosyası incelendikten sonra suça nitelik verilmesi,
    3- 765 Sayılı TCK. ile 5237 Sayılı TCK.nun olayla ilgili bütün hükümlerinin yargı denetimine olanak verecek biçimde uygulanması, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması, lehe olan yasanın belirlenmesi ve ona göre uygulama yapılması,
    Gerektiğinin düşünülmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 28.03.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.