Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2009-3254-Esas-2013-636-Karar-Sayili-Ilami


Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/3254 Esas 2013/636 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2009/3254
Karar No: 2013/636
Karar Tarihi: 29.01.2013

Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2009/3254 Esas 2013/636 Karar Sayılı İlamı

İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 2006 yılında gerçekleştirilen olayda, sanık bir kişinin mağdurun bacakları ve karın boşluğuna bıçakla toplam 4 kez vurarak ciddi yaralanmalarına neden olduğu belirtiliyor. Mahkeme, sanığın hedef aldığı bölgeler, kullanılan aletin elverişliliği ve engel durumun varlığı dikkate alındığında, eyleminin öldürmeye yönelik olduğu sonucuna vardı ve sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs yerine suç niteliğinde yanılgıya düşülerek silahla kasten yaralama suçundan hüküm kuruldu. İlk haksız hareketlerin sanıktan kaynaklandığı gibi, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan herhangi bir söz veya davranış da olmadığı halde, haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini yapıldığı belirtilirken, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiği düşünülmediği için hüküm kısmen bozuldu. Kanun maddeleri ise CMK.nun 191/3-b, 5237 sayılı TCK.nun 53/3. ve CMUK.nun 326. maddeleridir.
1. Ceza Dairesi         2009/3254 E.  ,  2013/636 K.

    “İçtihat Metni”


    Tebliğname No : 3 – 2007/161661
    MAHKEMESİ : İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 15/02/2007, 2006/313 (E) ve 2007/23 (K)
    SUÇ : Kasten yaralama

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1- Sanığın Ağır Ceza Mahkemesinde savunmasının alınması sırasında, CMK.nun 191/3-b maddesi uyarınca iddianame ve eklerinin okunduğu anlaşılmakla, iddianamenin kabulü kararının okunmaması yönünden bozma öneren tebliğnamedeki 1 nolu görüş benimsenmemiştir.
    2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın mağdur Emin”e karşı eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın, zaman zaman mağdurun ailesinin işlettiği oyun salonuna gelerek müşterileri rahatsız ettiği, olay günü de içeride bulunan bir müşteriyi dövmeye çalıştığı, mağdurun sanığa engel olarak dışarı çıkarması üzerine, sanığın tekrar oyun salonuna girerek, televizyonları devirmeye başladığı, kendisine engel olmak isteyen mağdurun her iki bacağına ve karın boşluğuna bıçakla toplam 4 kez vurarak, omentum ve ince barsak yaralanmasına ve yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı,
    mağdurun babasının araya girmesi ve elinden bıçağının alınması nedeni ile eylemini tamamlayamadığı olayda;
    a) Hedef alınan vücut bölgeleri, kullanılan aletin elverişliliği ve engel durumun varlığı dikkate alındığında, sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde silahla kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
    b) İlk haksız hareketlerin sanıktan kaynaklandığı gibi, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan herhangi bir söz veya davranış da olmadığı halde, haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
    c) Kabule göre; 5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesi uyarınca sanığın, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiğinin düşünülmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin sair temyiz itirazları bu sebeplerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, kurulan hükümde sanık aleyhine temyiz bulunmadığından CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 29/01/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.