TÜRK MİLLETİ ADINA

Suçtan zarar gören maktulün çocukları mağdurlar H.. Ş.. ve İ.. D..”ın 31.01.2007 tarihli dilekçe ile davaya katılma isteminde bulundukları ve bu istemleri konusunda herhangi bir karar verilmediği anlaşılmış ise de; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 tarih ve 2010/149-205 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, herhangi bir araştırma yapılmasını gerektirmeyen durumlarda temyiz incelemesi sırasında karara bağlanması mümkün olduğundan, 5271 sayılı CMK.nun 237.maddesi uyarınca, suçtan zarar gören mağdurlar H.. Ş.. ve İ.. D..”ın açılan kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilerek, katılanlar vekili ile Cumhuriyet Savcısının istemi üzerine yapılan temyiz incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Osman”ın suçunun sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
A) Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın, ailesiyle birlikte içkili restoran işlettiği, olay günü akşam saatlerinde restoranın bahçesinde alkollü içki içtikten sonra kardeşi Hüseyin ile sebebi tam olarak belirlenemeyen bir anlaşmazlıktan dolayı tartıştığı, sonrasında alkolün verdiği etkiyle taşkınlık yaptığı, orada bulunanlar tarafından sakinleştirilmeye çalışıldığı, bu amaçla çok sevdiği ve sözünü dinlediği halasının oğlu olan maktulün olay yerine çağrıldığı, maktulün de çabasına rağmen sanığın sakinleşmediği, benzin dökerek içinde kimsenin bulunmadığı ve kış mevsiminde kullanılan restoranın kapalı bölümünü yakmaya çalıştığı, sonrasında yakın bir yerde sakladığı ruhsatsız tabancasını alarak maddi zarar vermek amacıyla karşısında olan ve içinde insan bulunmayan restorana doğru gelişi güzel bir şekilde, 10-11 el ateş ettiği, bu atışlar sırasında atış yönünde olmayıp, sanığın sağ taraf yönünde bulunan maktulün, mermilerden birinin her nasılsa isabet etmesi sonucu öldüğü olayda;
Yapılan atışlar sırasında, atış istikametinde bulunmayan maktulün de isabet alıp yaralanabileceği veya ölebileceği öngörüldüğü, böylece eylemin bilinçli taksirle işlendiği anlaşıldığı halde; bilinçli taksirle öldürme yerine, yazılı şekilde taksirle öldürme suçundan hüküm kurulması;
B) Maktulün yakın akrabalarının sanıktan şikayetçi olduklarının anlaşılması karşısında, sanığın taksirli eylemi nedeniyle meydana gelen neticenin, “münhasıran” kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağduriyetine yol açmadığı gözetilmeksizin, TCK.nun 22/6.maddesi uyarınca hükmolunan cezada indirim yapılması;
Bozmayı gerektirmiş olup, katılanlar vekili ile Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceden farklı gerekçeyle BOZULMASINA, 12/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.