1- Katılan Nursel vekilinin 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık suçundan kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, vekilinin bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddine karar ve­rilmiştir.

2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Derya’nın kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunda oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile kısmen kabul kısmen reddedilmiş, sanık Zafer’in kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçuna yardım suçundan elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar Derya ve Yusuf müdafiinin sanıklar hakkında teştiden ceza verilmesinin yerinde olmadığına, sanık Yusuf hakkında erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve katılan Nursel vekilinin tüm sanıkların kasten öldürme suçundan cezalandırılmaları gerek­tiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;

A) Sanık Zafer hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçuna yardım suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,

B) Sanık Derya’nın kasten yaralama sonucu ölüme neden olma ve sanık Yusuf hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçuna yardım suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;

a-) Güvenlik görevlisi olan sanık Derya’nın iş çıkışında kardeşi Yusuf ile saat 00.30 sıralarında eve gittikleri sırada sanık Zafer ile yolda karşılaştıkları, sanık Zafer’in, sanık Derya’ya takip edildiğini söylediği, sanıkların birlikte yürümeye devam ettikleri, ablaları Gül’ün evinin önüne geldiklerinde sanıkları takip eden maktul Orhan’ın orada bulunan evlerin bahçelerinden geçerek ortaya çıktığı, sanıkların maktulün yanına gittikleri, sanık Derya’nın, annesine ait tekel büfesinden alışveriş yapması nedeniyle tanıdığı maktule önceki telefonla rahatsız etme olayını hatırlatarak, neden beni takip ediyorsun diye çıkıştığı, maktulün, küfür ederek karşılık vermesi üzerine sanık Yusuf’un, sen ablamla nasıl konuşuyorsun diyerek müdahalede bulunduğu, maktul Orhan ile sanık Yusuf ve ablası sanık Derya’nın, tartışmaya başladıkları, tartışmanın itişip kakışmaya dönüştüğü, sanık Derya”nın üzerinden bıçağı çıkartarak maktul Orhan’ı sol uyluk bölgesine tek bıçak darbesi ile yaraladığı ve daha sonra sanıkların olay yerinden ayrıldıkları, maktulün tek bıçak darbesinin yol açtığı sol femoral arter ve sol iliyakven yaralanmasının neden olduğu kan kaybı sonucu yaşamını yitirdiği olayda; sanık Yusuf’un, geceleyin ve kavga orta­mında meydana gelen sanık Derya’nın eylemine katıldığını gösterir, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve yeterli kanıt bulunmadığı anlaşıldığı halde, sanık Yusuf’un atılı suçtan beraati yerine, mahkumiyetine karar verilmesi,

b-) Sanık Derya’nın annesine ait tekel büfesinden alışveriş yapması nedeniyle tanıdığı maktul Orhan’ın, olay tarihinden önceki günlerde sanık Derya’yı telefonla arayarak rahatsız etmesi ve takip etmesi, olay tarihinde de yine takip etmesi, olay yerinde karşılaştıklarında da sanık Derya’nın maktul Orhan’a “neden bizi takip ediyorsun” diye çıkışması üzerine küfür ederek karşılık vermesi üzerine çıkan itişip kakışma sırasında sanık Derya’nın maktulü bıçakla yaralayarak ölümüne neden olduğu anlaşılmakla, maktul Orhan’dan kaynaklanan ve tekrarlanan haksız hareketlerin ulaştığı boyut dikkate alınarak, 1/4 ile 3/4 arasında indirim öngören 5237 sayılı TCK’nın 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında alt ve üst sınırlar arasında makul bir oranda indirim yapılması gerekirken, 1/4 oranında indirim yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,

Yasaya aykırı olup, sanıklar Derya ve Yusuf müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanık Derya’nın kasten yaralama sonucu ölüme neden olma ve sanık Yusuf hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçuna yardım suçlarından kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 04.07.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.