1. Ceza Dairesi         2012/1463 E.  ,  2012/5149 K.
“İçtihat Metni”
	
Tebliğname No	: 1/B – 2012/32613
MAHKEMESİ 		: Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ ve NO		: 10/12/2003, 2003/309 (E) ve 2003/402 (K)
EK KARAR TARİHİ ve NO	: 03/02/2006, 2003/309 (E) ve 2003/402 (K)
SUÇ		: Tasarlayarak ve kangütme saikiyle adam öldürme, 6136 sayılı Yasaya Muhalefet
				TÜRK MİLLETİ ADINA
	1- Hükümlüler ve hükümlüler müdafiinin yüzüne karşı 03/02/2006 tarihinde verilen kararın hükümlülerden A.. K.. tarafından süresinden sonra 04/08/2008 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmakla, hükümlülerden A.. K..”un temyiz talebinin CMUK.nun 317. Maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, hükümlüler hakkında mahkemece verilen 03/02/2006 tarih 2003/309-402 sayılı ek karar re”sen incelenmiştir. 
	2- Hükümlüler A.. K.., A.. K.. ve M.. K.. hakkında 765 sayılı TCK. nun 64/1. maddesi delaletiyle 450/4, 51/1, 59, 31, 33, 64/1. maddesi delaletiyle 450/4-10, 59, 31, 33, 6136 Sayılı Kanunun 13/1, 59, 647 Sayılı Kanunun 4. TCK.nun 73, 75. maddeleri gereğince kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 7 ve 5252 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiştir. 
	Ancak; 
	A-a) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarih 2008/1-89-158 sayılı kararında açıklandığı üzere; uyarlama yargılaması sonucu 
kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde; 5271 sayılı Yargılama Yasası”nın 230. maddesine uygun olarak, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, Anayasa”nın 141, 5271 sayılı CMK.nun 34 ve 230 maddelerine aykırı olarak hükmün gerekçesiz bırakılması, 
	b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17/04/2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, 01/06/2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, her suçla ilgili lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, cezaların toplanmasına 765 sayılı TCK.nun 68-77. maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 
	c) Hükümlülerin 6136 sayılı Kanuna Aykırılık suçu yönünden; hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesi uyarınca hükümlülerin hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinin gerekmesi, 
	B) Kabule göre; 
	a) 765 sayılı TCK. uyarınca verilmiş olan kesinleşmiş hükümlerin lehe olduğunun kabul edilmesi durumunda, uyarlama talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde infazda tereddüt oluşturacak şekilde 765 sayılı TCK. uyarınca yeniden hüküm kurulması, 
	b) 765 Sayılı TCK. uyarınca hüküm kurulduğuna göre, hak yoksunluğuna, müsadere ve mahsuba ilişkin 5237 Sayılı TCK.nun 53, 54, 63. maddeleri uygulanmak suretiyle karma uygulama yapılması yasağına aykırı davranılması, 
	Bozmayı gerektirmiş olup, re”sen temyize tabi hükümlerin CMUK.nun 321. maddesi uyarınca kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), hükümde yer alan ceza miktarına ve cezaevinde geçirilen süreye göre hükümlülerden A.. K..”un infazın durdurulması talebinin reddine 25.06.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.