TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın eyleminin sübutu kabul, tahrike ilişen cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde sair yönlere ilişen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay günü sanık Recep”in mısır tarlasına domuzların girmesini önlemek için av tüfeğiyle tarlasına gittiği, saat 22:00 sıralarında kahvehaneye geldiği ve maktul Ümit ile tanıklar Erol ve Hakkı”nın kağıt oynadıkları kahvehanenin iç kısmında bulunan camın bitişiğindeki masaya oturduğu, maktul Ümit”in kendisine çay söylediği, şakalaştıkları, daha sonra sanığın tekrar tarlasına gittiği, bir süre sonra tekrardan kahvehaneye geldiği, el fenerinin şarjının bittiğini söyleyerek tanık Ramazan”a şarja takması için verdiği, bu sırada maktulün akrabası olan tanık Osman”ın sanık Recep”i maktul Ümit”in arkası dönük vaziyette oturduğu masanın paralelindeki fakat kahvehanenin dış kısmındaki masaya çağırdığı, av tüfeğini masaya koyması üzerine tanık Osman”ın kaza olabileceğinden endişelenerek ayağa kalktığı, sanık Recep”in tüfeğin emniyetini kapatmak maksadıyla tüfeğin namlusunu kahvehanenin içinde arkası dönük olarak oturan Ümit”in baş bölgesinin arkasına bakacak, dipçik kısmını ise yeri gösterecek şekilde çapraz duruma getirerek tüfeğin emniyetini kapatmak isterken tüfeğin ateş alması sonucu sol frontopariatel bölgesinden yaralanan Ümit”in kafatası ve beyin harabiyeti sonucu öldüğü olayda; sanığın, gerekli dikkat ve özeni göstermeyerek fişek yatağında mermi bulunan ve mandal emniyeti açık olan silahını çok sayıda insanın bulunduğu bir ortam olan kahvehanenin iç bölümüne yönelttiği, emniyet mandalı hali hazırda açık silahın her an ateş alabileceğini öngörmesi gerektiği, ancak tetiğin iradi olarak çekildiğini gösteren kesin ve inandırıcı delillerin bulunmadığı anlaşılmakla, eylemin “bilinçli taksirle öldürme” suçunu oluşturduğu taksire bağlı kusurun ağırlığı ve olayın oluş şekli de gözetilerek TCK.nun 85/1 ve 22/3.maddelerinin uygulanması sırasında hakkaniyet ve nesafet kurallarına uygun olarak alt sınırdan ciddi şekilde uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı biçimde “kasten öldürme” suçundan hüküm kurulması;
Kabule göre de;
2-) 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca yalnızca kendi alt soyu açısından şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin kararda gösterilmemesi,
3-) Sanığa kasten yaralama suçundan Cide Sulh Ceza Mahkemesi”nin 24.05.2006 tarih ve 2004-26/2006-167 sayılı ilamıyla verilen doğrudan adli para cezalarının miktar itibariyle CMUK.nun 305. maddesine göre kesin olduğu ve tekerrüre esas teşkil etmeyeceğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK.nun 58. maddesi hükmünün uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık Recep müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, resen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 10/10/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
10/10/2012 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık R.. A.. müdafii Avukat … yokluğunda 11/10/2012 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.