TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanıklar Özgür ve Osman”ın, inkara yönelik savunmalarında, birinin savunulması diğerinin savunmasını zaafiyete uğratmadığından, ortak müdafii ile temsil edilmelerinde usule aykırılık görülmemiş, tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2-a) Sanık Özgür hakkında mağdurlar Mustafa ve Süleyman”ı, sanık Süleyman hakkında da Özgür’ü kasten yaralama suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz talebinde bulunulmuş ise de; 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin itiraza tabi hükümlerin aynı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz merciince karara bağlandığı görüldüğünden,
b) Mağdur-sanıklar Mustafa ve Kenan hakkında mağdur-sanık Özgür’e yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükümler CMUK.nun 305. maddesi uyarınca kesin olup temyizi mümkün olmadığından,
Bu hükümlere yönelik sanıklar müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
3- Sanıklar Özgür ve Osman hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar Osman ve Özgür’ün kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde, suçların nitelikleri tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı nedenin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiinin eksik incelemeye, katılanlar vekilinin suç niteliğine, Cumhuriyet Savcısının teşdide yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanıklardan Osman ile mağdur Kenan ve kardeşi Mustafa arasında önceki bıçaklama ve kavga olaylarına dayalı husumet bulunduğu, olay günü okul bahçesinde yapılan düğüne davetli olarak gelen mağdur ve kardeşleri ile düğün yerinin yanında bulunan kantini işleten sanık Özgür’e geçici olarak yardıma gelen Osman arasında tartışma çıktığı, tartışmaya sanık Özgür”ün de dahil olduğu, tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine sanıkların mağdura bıçak ve satırla saldırıp yaraladıkları, aynı olayda sanık Özgür”ün hafif şekilde yaralandığı, dosya kapsamı ile tarafların karşılıklı olarak birbirlerini suçlayan beyanlarına göre; kavgaya dönüşen tartışmada ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği tespit edilemediği anlaşılmakla; sanık Osman ile mağdur ve kardeşi arasındaki evvelki olaylara ilişkin dava dosyaları da getirtilip değerlendirildikten sonra, tahrikte dengeyi sanıklar aleyhine bozacak tarzda aksi yönde bir kabule ulaşılmadığı takdirde, şüpheli kalan bu hal sanıklar lehine yorumlanarak, sanıklar hakkında asgari düzeyde haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiinin ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 18/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.