Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2012-4189-Esas-2012-8893-Karar-Sayili-Ilami


Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/4189 Esas 2012/8893 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2012/4189
Karar No: 2012/8893
Karar Tarihi: 03.12.2012

Kasten yaralama – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/4189 Esas 2012/8893 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme Kars Ağır Ceza Mahkemesi’dir. Davanın konusu kasten yaralama suçudur. Sanık Kenan beraat etmiştir ancak sanık Adem’in, mağdurlar Yaşar ve Beyler’i kasten silahla yaralama suçlarından mahkumiyetine ve sanık Kenan’ın mağdur Yaşar’ı kasten silahla yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Mağdur Beyler’in öldürme suçu yönünden sanık Kenan beraat etmiştir. Ancak dosya kapsamında sanıkların haksız tahrik nedeniyle indirime gidilmesi gerektiği fakat bu indirim yapılmamıştır. Bu nedenle karar BOZULMAKTA olup, CMUK’un 317, 318 ve 321. maddeleri uygulanmıştır. Kanun maddeleri açıklanacak olursa:
– CMUK 317. madde: Temyiz isteminde gerekçe belirtilmesi gerektiğini belirten madde.
– CMUK 318. madde: Duruşmalı inceleme talebi reddedildiğinde hükmün kesinleşmesi gerektiğini belirten madde.
– CMUK 321. madde: Kararın bozulduğu durumlarda, yeniden yargılama yapılmadan dosyanın önceki mahkemeye iade edilmesi gerektiğini belirten madde.
1. Ceza Dairesi         2012/4189 E.  ,  2012/8893 K.

    “İçtihat Metni”

    Tebliğname No : 1 – 2012/42670
    MAHKEMESİ : Kars Ağır Ceza Mahkemesi
    TARİHİ VE NO : 07/10/2011, 2009/250 (E) ve 2011/233 (K)
    SUÇ : Kasten yaralama

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1- a) Sanık Kenan müdafiinin, mağdur Beyler”i kasten silahla yaralama suçundan verilen beraat kararını temyizde hukuki yararı bulunmadığından, gerekçeye yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca,
    b) Hükmolunan ceza miktarına göre, sanık Adem müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK”nun 318. maddesi gereğince;
    Reddine karar verilmiştir.
    2- Sanık Adem”in, mağdurlar Yaşar ve Beyler”i kasten silahla yaralama suçlarından mahkumiyetine, sanık Kenan”ın mağdur Yaşar”ı kasten silahla yaralama suçundan mahkumiyetine, mağdur Beyler”i öldürme suçuna teşebbüsten beraatine dair kurulan hükümlerin incelenmesinde;
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Adem”in mağdurlar Yaşar ve Beyler”i, sanık Kenan”ın mağdur Yaşar”ı kasten silahla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, sanık Kenan hakkında Beyler”e karşı eylemi yönünden elde edilen delillerin mahkumiyete yeterli nitelik ve derecede olmadığı takdir edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Adem müdafiinin sübuta yönelen, sanık Kenan müdafiinin suç niteliğine ilişen, Cumhuriyet Savcısının sanıkların öldürmeye teşebbüs suçuna yardımdan cezalandırılmaları gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    a) Sanık Kenan”ın, mağdur Beyler”i öldürme suçuna teşebbüsten beraatine dair kurulan hüküm yönünden;
    Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık Kenan”ın olay günü kendisine küfür edilmesine sinirlenerek mağdur Adem ve oğlu Beyler”e saldırarak ikisini de bıçakla yaraladığı, sanığın soruşturma aşamasında verdiği ilk savunmada suçunu ikrar ettiği, mağdur Beyler”in de Cumhuriyet Savcısı huzurunda sanığın kendisini bıçakla yaraladığını açıkça beyan ettiği olayda; olayın başından itibaren diğer sanık Adem”le birlikte karar ve irade birliği içinde hareket eden, fiil üzerinde ortak hakimiyet kuran ve kavgaya fiilen katılan sanık Kenan”ın müşterek fail olarak kasten silahla yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin beraatine karar verilmesi,
    b) Sanık Adem”in mağdurlar Yaşar ve Beyler”i, sanık Kenan”ın mağdur Yaşar”ı kasten silahla yaralama suçlarından mahkumiyetlerine dair kurulan hükümler yönünden;
    Dosya kapsamınada uygun olan gerekçede olay günü mağdurların sanık Adem”e küfür ettikleri ve haksız hareketin ilk önce mağdurlardan kaynaklandığı açıkça kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında sanıklar hakkında TCK.nun 29. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilerek hükmün de karıştırılması suretiyle sanıklar hakkında haksız tahrik nedeniyle indirim yapılmayarak fazla ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiileri ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülerek, hükümlerin CMUK”nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 03/12/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.