TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık Hacı’nın, katılan…’yı kasten yaralama suçundan verilen, doğrudan adli para cezası miktarına göre, hüküm CMUK.nun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiinin, bu hükme yönelik temyiz isteminin, CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2-a) Sanık …’in, katılan…”yı kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın tabanca ile ateş etmek suretiyle katliam yaşamsal tehlike geçirecek ve organlarından birisinin sürekli zayıflamasına neden olacak şekilde yaraladığı olayda, TCK.nun 87/1. maddesinin “d” bendinin yanında aynı maddenin “a” bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık …”in, katılan…”yı kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan hükümler yönünden;
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, şartla salıverilme tarihine kadar, kendi alt soyu dışındakiler için ise, cezanın tamamen infazına kadar geçerli olduğunun gözetilmemesi,
Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in, katılan…’yı kasten yaralama, katılan …’i olası kastla yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, takdire ilişkin cezalarını azaltıcı nedenin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan …vekilinin suç vasfına, sanığa eksik ceza verildiğine; sanık müdafiinin sübuta, suç vasfına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, katılan …’e yönelik olası kastla yaralama suçundan kurulan hükmün, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, şartla salıverilme tarihine kadar, kendi alt soyu dışındakiler için ise, cezanın tamamen infazına kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.