“İçtihat Metni”

Tebliğname No: 1 – 2011/318993
MAHKEMESİ : Konya 2. Ağır ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 03/09/2002, 2002/145 (E) ve 2002/260 (K)
HÜKÜMLÜ : Ş.. E..
SUÇ : Kasten öldürme, yağma
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hükümlü Ş.. E.. hakkında 765 sayılı TCK.nun 450/3-7,31 ve 33., 64/1, 497/1,31,33 maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. Maddesi uyarınca yeniden evrak üzerinde yapılan inceleme sonucu kurulan hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlünün bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1-Yağma suçu nedeniyle lehe-aleyhe yasa karşılaştırması sırasında temel ceza alt ve üst sınırlar arasında tayin edilirken ve öldürme suçundan verilen ceza ile yağma suçundan verilen süreli hapis cezasının toplanması sırasında 765 sayılı TCK.nun 73. maddesi uyarınca hücre süresi belirlenirken takdir hakkının kullanılması söz konusu olduğundan, duruşmalı inceleme yapılarak hüküm kurulması gerekirken, duruşma yapılmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-4771 sayılı Kanunla değişik 765 sayılı TCK.nun 450. maddesi uyarınca idam cezası yerine verilen müebbet ağır hapis cezasının, 5237 sayılı TCK.nun 82. maddesi uyarınca verilecek ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile eşdeğer ceza niteliğinde olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17/04/2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararında da açıklandığı üzere; haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, cezaların eşitliği halinde 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 765 sayılı TCK.nun 31 ve 33 maddelerine göre hükümlü lehine sonuç doğurduğu da gözetilerek, her suçla ilgili lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, cezaların toplanmasına 765 sayılı TCK.nun 68. ila 77. maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiğinden,
Lehe yasanın belirlenmesi sırasında 4771 sayılı Kanunla değişik 765 sayılı TCK.nun 450/3-7 maddesi ile 5237 sayılı TCK.nun 82/1-b-h maddesi uyarınca verilecek cezalar eşit olduğu halde, hak yoksunluğu hükümlerini içeren 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin, 765 sayılı TCK.nun 31 ve 33 maddelerine göre hükümlü lehine olduğundan, 5237 sayılı TCK.nun 82/1-b-h ve 53. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin öldürme suçu yönünden uyarlama isteminin reddine karar verilmesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20/06/2006 gün ve 2006/10-124/165 sayılı uyarlama yargılamasında kazanılmış hak olamayacağına dair kararı da dikkate alınarak,
5237 sayılı TCK.nun 150/2 maddesinde malın değerinin azlığı daha fazlasını alma imkanı varken azının alınması halinde uygulanabileceğinden, somut olayda uygulama yeri bulunmayan 150/2 madde uyarınca cezada indirim yapılması,
4-Yağma suçunda temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 149/1-a-c maddesi yerine aynı kanunun 82/1-b-h maddesi olarak gösterilmesi,
Usul ve yasaya aykırı olup, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 30/04/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.