TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Sanıklar Hasan ve Hüseyin hakkında mağdur Mevlüt”e yönelik, sanık Mevlüt hakkında ise mağdur Nesim”e yönelik kasten yaralama suçları nedeniyle 5271 sayılı CMK”nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyetleri bulunmadığından, bu hususta mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüş, temyiz edenlerin sıfatları ve dilekçelerinin içeriklerine göre temyiz incelemesi sanık Nesim hakkında mağdur Mevlüt”e yönelik kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet ve ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler ile sanık Rıdvan hakkında mağdur Mevlüt’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan beraat hükmü ile sınırlı olarak yapılmıştır.
2- Oluşa, dosya kapsamına ve mahkemenin gerekçesine göre; sanık Rıdvan hakkında mağdur Mevlüt’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın cezalandırılması gerektiğine yönelen tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Nesim”in mağdur Mevlüt’e yönelik eylemlerinin sübutu kabul, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Nesim müdafiinin teşdide, Cumhuriyet Savcısının sanık Nesim hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının yerinde olmadığına, katılan Mevlüt vekilinin sanık Rıdvan”ın cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa, dosya kapsamına ve mağdur Mevlüt ile tanık Ahmet”in aşamalardaki beyanlarına göre, sanık Nesim ile mağdur Mevlüt”ün ortak tarım arazisi ektikleri, olay günü söz konusu yerden pancar hasadı yaptıkları sırada mağdurun idaresinde bulunan traktörün çamura saplanmasına sinirlenen sanığın mağdura küfür ettiği, mağdurun küfür etmemesi konusunda sanığı uyardığı ancak sanığın küfürlerine devam etmesi üzerine kavga etmeye başladıkları, çıkan kavgada sanık ile mağdurun ellerinde bulunan küreklerle birbirlerine saldırdıkları, ilk saldırının kim tarafından başlatıldığının tespit edilemediği kavga ortamında mağdurun elinde bulunan kürekle sanığın başına vurarak basit şekilde yaralanmasına neden olduğu, kavgayı gören sanığın akrabaları olan diğer sanıklar Hasan, Hüseyin ve Rıdvan”ın da olay yerine geldikleri, Hasan ve Hüseyin”in ellerinde bulunan ve dirgen olarak tabir edilen tarım aletleri ile mağdura vurdukları, sanık Nesim”in ise elinde bulunan kürekle sol parietal bölgede vertekse kadar uzanan, duyu ve organlarından birisinin işlevinin sürekli olarak zayıflaması niteliğinde olan kraniektomi defektine, epidural hematoma ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde mağduru yaraladığı olayda;
A) Kullanılan aletin niteliği, darbenin şiddeti, yöneltildiği vücut bölgesi ve meydana gelen yaralanmaya göre sanık Nesim”in eylemi ile ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve bu nedenle kasten öldürme suçuna teşebbüsten cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten silahla yaralama suçundan hüküm kurulması,
B) Olay sırasında sanık Nesim”in mağdur Mevlüt”e hakaret ettiği ancak mağdur Mevlüt tarafından sanık Nesim”e yönelen ve hakaret içeren herhangi bir söz veya davranış bulunmadığı halde, sanık Nesim”in mağdur Mevlüt”e yönelik hakaret suçundan mahkumiyetine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde olayda uygulama yeri bulunmayan karşılıklı hakaret hükümleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
C) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası”nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK”nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık Nesim için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
D) Kabule ve uygulamaya göre de;
Sanık Nesim hakkında mağdur Mevlüt”e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 86/1 maddesi ile temel ceza belirlenip aynı kanunun 86/3-e ve 87/1-a-d maddeleri uyarınca artırım yapıldıktan sonra belirlenen cezanın 5 yıldan az olması durumunda 87/1-son maddesi uygulanarak cezanın 5 yıla tamamlanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 86/3-e maddesinin uygulanması ile belirlenen 1 yıl 15 ay hapis cezası üzerinden, 87/1-a-d maddesi uyarınca bir kat artırım yapılmadan, 87/1-son maddesi uyarınca doğrudan 6 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet Savcısının, sanık Nesim müdafıinin ve katılan Mevlüt vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 07.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.