1- CMK.nun 232/2-d maddesi gereğince, gerekçeli karar başlığında, sanığın tutuklu kaldığı tarih ve süre ile halen tutuklu olup olmadığının yazılmaması, mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede meşru savunmaya, haksız tahrike, teşdit sebebi bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A- Sanık hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden;
Hak yoksunluğuna ilişkin 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin uygulanması sırasında 53/1-c maddesindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından
kısıtlılık süresinin belirlenmesinde kendi alt soyu üzerindekiler ile diğer kişiler üzerindekiler arasında bir ayrım yapılmaması yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin “sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 1-c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, re’sen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden;
a- 5728 sayılı Yasa ile değişik 6136 sayılı Yasanın 13/1.maddesi uyarınca hapis cezası yanında otuz günden yüz güne kadar adli para cezasına hükmolunacağı gözetilmeden, temel para cezasının 120 gün karşılığı adli para cezası olarak fazla tayini,
b- Hak yoksunluğuna ilişkin 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin uygulanması sırasında 53/1-c maddesindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından kısıtlılık süresinin belirlenmesinde kendi alt soyu üzerindekiler ile diğer kişiler üzerindekiler arasında bir ayrım yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 17/06/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.

17/06/2014 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık… yokluğunda 19/06/2014 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.