TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Sanık … ile diğer sanık … arasındaki menfaat çatışması nedeniyle müşterek müdafiileri Avukat …”in 11.07.2012 tarihli oturumda sanık … yönünden görevinin sona ermesi ve sanık …”e mahkeme tarafından yeni bir müdafii tayin edilmesi karşısında, Avukat …”in sanık … adına hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, adı geçen avukat tarafından yasal süresi içerisinde sanık … adına yapılan temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2- Temyiz kapsamına göre; sanık … hakkında maktul…’ı kasten öldürme, sanık …. hakkında maktul…”ı kasten öldürmeye azmettirme ve sanık … hakkında suç delillerini gizleme ve yok etme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar …, …. ve …”in suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık …. yönünden takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi, sanıklar … ve … yönünden cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde haksız tahrikin varlığına, sanık …. ve müdafiinin sübuta, sanık … müdafiinin temel cezanın alt sınırdan tayini gerektiğine, takdiri indirim maddesinin ve CMK 231. maddesinin uygulanması gerektiğine, Cumhuriyet Savcısının sanık ….’nin kasten öldürmeye yardımdan cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. Maddesi gereğince, sanıklar …. ve … için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderine ilişkin G fıkrasının ikinci ve üçüncü bentlerinde yer alan “ 2- Sanık … için görevlendirilen zorunlu müdafiilik ücreti olan 533 TL.nin sanık …”den tahsili ile hâzineye gelir kaydına, 3- Sanık… için görevlendirilen zorunlu müdafiilik ücreti olan 533 TL.nin sanık…’den tahsili ile hâzineye gelir kaydına,” ibarelerinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 03.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.

03.04.2014 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ….”ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukat …’in yokluğunda 10.04.2014 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.