Toplanan deliller, karar yerinde incelenip, sanık mağdur kasten yaralamaya teşebbüs, tehdit, hakaret ve mağdur tehdit, suçlarının sübutu kabul, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık mağdur yönelik eylemini meşru savunma sınırları içerisinde gerçekleştirdiği gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin sübuta, takdire; Cumhuriyet savcısının sanık Necati hakkında mahkümiyet kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen vesair temyiz itirazlarının reddiyle,
A) Sanık hakkında TCK”nun 25/1 fıkrası uyarınca hüküm kurulurken, ilgili fıkraya karşılık gelen 5271 sayılı CMK.nun 223/2-d fıkrasına atıf yapılması ve sanığın ilgili fıkra uyarınca beraatine karar verilmesi gerektiği halde, CMK”nun 223/3-c fıkrasına atıf yapılarak ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, yasaya aykırı olup, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMK”nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının A bendinde yer alan “TCK.nun 25/1 ve CMK 223/3-c maddesi uyarınca katılan Sanık N.. D..”e CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,” ibaresinin hükümden çıkarılması ile yerine; “TCK”nun 25/1 ve CMK”nun 223/2-d fıkrası uyarınca katılan Sanık beraatine,” ibaresi eklenmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B) Sanık hakkında, mağdur yönelik kasten yaralamaya teşebbüs, tehdit, hakaret ve mağdur yönelik tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden; Oluşa ve dosya kapsamına, aşamalarda değişmeyen mağdur beyanına göre, sanık olay gecesi önce mağdurları telefonla birkaç defa arayarak tehdit ettiği, akabinde taksi ile mağdurlara ait evin önüne giderek kapıyı çaldığı, mağdur hitaben “senin Allah”ını sinkaf ederim” diyerek hakaret ettiği, mağdurun kapıyı açması üzerine elindeki bıçağı mağdura doğru salladığı, mağdurun geri çekilmesi üzerine sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, mağdurun kendini korumak amacıyla elindeki baltanın künt kısmı ile sanığa vurduğu, sanığın aldığı darbe sonucu eylemine son verdiği olayda;
a) Mağdurların aşamalarda özü değişmeyen ve birbiriyle uyumlu belanları gözetildiğinde, sanık Mustafa”nın hakaret suçundan TCK 125/1,3-c, 4 maddesi gereğince mahkümiyetine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
b) Sanığın mağdur yönelik kasten yaralama eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı, bu nedenle sanık hakkında TCK 86/2-3-e maddesi ile belirlenen cezadan aynı Kanunun 35. maddesi gereğince indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak fazla ceza tayini;
c) Sanığın adli sicilindeki kaydın suç tarihine nazaran CMK”nun 231/5. maddesinin uygulanmasına engel oluşturmaması gözetilerek, sanığın kişilik özellikleri, duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına karar verilmesi gerekirken, 231/6. maddedeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin cezaların alt sınırdan belirlenmesi ve TCK”nun 62 ve 51/1. maddelerinin uygulanması ile çelişki oluşturacak biçimde “Dosya kapsamı ve katılan sanık daha önceden HAGB verilmiş olması gözetilerek yeniden hakkında Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması kararı verilmesine yer olmadığına,” şeklindeki gerekçe ile CMK”nun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına kararlar verilmesi,
d) Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden mahkemesine ihbarda bulunulmaması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiinin, temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), 27/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.