TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK.nun 10/a ve 5237 sayılı TCK.nun 19.maddelerindeki düzenlemelere ve bu konuya ilişkin Dairemiz ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun müstekar içtihatlarına göre; 765 sayılı TCK.nun 10/a maddesi uyarınca tatbiki gereken lehteki Yasanın saptanmasında öngörülen kural, Türk Kanununda bulunup yabancı ülke Kanunundaki cezaya en yakın cezanın tespit edilip lehe olan esas alınarak uygulama yapılması gerektiği, Türk ve yabancı kanun karşılaştırmasında kanunların kül halinde ele alınmasının zorunlu olduğu, yabancı ülkede suç işleyip mahkum edilmeyen ve Türkiye”de yargılanan failler hakkında münhasıran Türk Ceza Kanununun uygulanacağı, sanığın suçun işlendiği yerdeki kanunun öngördüğü cezadan daha fazla ceza ile mahkum edilemeyeceği, lehe yasanın nazara alınması esasının yabancı kanunun milli kanun yerine geçerek uygulanması biçiminde yorumlanamayacağı, bu doğrultuda TCK.nun bir bütün olarak uygulanması sonucu saptanan sonuç cezanın, yabancı ülke Yasasının bir bütün olarak uygulanması sonucu saptanan cezadan daha fazla olamayacağı ve lehteki yasada öngörülen cezadan TCK.nun da öngörülen cezaya en yakın olan cezanın benimsenmesi suretiyle ceza tayini gerektiği;
5237 sayılı TCK.nun 19.maddesinin 1.fıkrasında ise; Türkiye”nin egemenlik alanı dışında işlenen suçlar dolayısıyla Türkiye”de yargılama yapılırken, Türk Kanununa göre verilecek olan ceza, suçun işlendiği ülke kanununda öngörülen cezanın üst sınırından fazla olamayacağı, aynı maddenin 2.fıkrası b bendinde ise, suçun Türk vatandaşına karşı işlenmesi durumunda, birinci fıkra hükmünün uygulanmayacağının belirtildiği hususları gözetilerek, lehe olan Yasanın denetime olanak verecek şekilde belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 23/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.