TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Oluşa, dosya içeriğine, mahkemenin kabul ve gerekçesine göre; suça sürüklenen çocuğun ceza ehliyetinin araştırılmasında gereklilik bulunmadığı gibi hırsızlık suçunun nitelendirilmesinde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bu hususulara ilişen bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2-a) Suça sürüklenen çocuğun yargılama tarihinde on sekiz yaşını ikmal etmemesi nedeniyle, kapalı başlayan 10.01.2013 tarihli oturuma açık devam edilerek hükmün de açıkça tefhim edilmiş olması telafisi mümkün olmadığından,
b) Nitelikli hırsızlık suçundan TCK”nın 142/2-a maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, teşdit uygulandığı belirtilmesine rağmen alt sınırın dahi altında ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından,
c) Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm tesis edilirken temel cezanın doğrudan TCK”nın 109/2 madde ve fıkrası uyarınca belirlenmesi gerekirken
yazılı şekilde TCK’nın 109/1 madde ve fıkrası uygulandıktan sonra tatbiki sonuç ceza değişmeyeceğinden,
Bozma sebebi sayılmamıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk …”un yaşı küçük maktule…”yı nitelikli kasten öldürme, cinsel istismar, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve nitelikli hırsızlık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, cezayı azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek kısmen kabul kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin sübuta vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
T.C. Anayasası”nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK”nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına ilişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderine mahsus bölümünde yer alan ve suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilen “533,00 ve 267,00.TL.” müdafii ücretinden ibaret yargılama giderlerinin hükümden çıkartılarak, “1.832,23.TL” olarak tesbit olunan miktarın “1.032,23.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, nitelikli kasten öldürme suçu bakımından resen de temyiz incelemesine tabi olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 18/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.