1. Ceza Dairesi 2014/3153 E. , 2014/4185 K.
“İçtihat Metni”
Tebliğname No: 1 – 2014/196684
MAHKEMESİ : Kırıkkale Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 14/06/2012, 2011/157 (E) ve 2012/137 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten öldürmeye teşebbüse azmettirme
ya aykırılık suçundan; 6136 sayılı Kanunun 13/1, 5237 sayılı TCK.nun 62, 52, 53. maddeleri uyarınca; 10 ay hapis ve 500 TL. adli para cezaları ile cezalandırılmasına.
TÜRK MİLLETİ ADINA
l) Maktül İlhan”ın kardeşi olan B.. D..”ın temyizinin, sanık Dilek”in maktule yönelik suçundan verilen kararı da kapsadığı ancak daha sonra açılıp asıl dosya ile birleştirilen bu dava yönünden mahkemesince katılma talebi hakkında herhangi bir karar verilmediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulu”nun Dairemizce de benimsenen, 19.10.2010 tarih ve 2010/149-204 sayılı kararında belirtildiği gibi, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma taleplerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa karara bağlanması mümkün olduğundan, CMK”nın 237/2 maddesi uyarınca suçtan zarar gören B.. D..”ın sanık Dilek hakkında açılan kamu davasına katılmasına karar verilerek,
Katılan Burhan”ın sanık İsmail hakkındaki 6136 Sayılı Kanun”a Muhalefet, sanıklar İsmail, Hüseyin, Naim, Gökhan ve Dilek”in mağdur Yusuf”a yönelik suçlarından açılan davalara katılmaya ve bu suçlardan kurulan hükümleri temyize hakkı olmadığından, bu hükümlere yönelik temyiz talebinin CMUK”un 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2)Sanıklar İsmail, Hüseyin, Naim, Gökhan ve Dilek”in maktül İlhan”a yönelik, sanık İsmail”in mağdur Yusufa yönelik suçundan kurulan hüküm ile 6136 Sayılı Kanun”a Muhalefet suçundan kurulan hükmün, sanık İsmail müdafii ile katılan Burhan”ın temyizi nedeniyle yapılan incelemede;
A) Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere yanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; aynı kasten öldürme suçlarından yargılanan sanıklar İsmail, Hüseyin, Naim, Gökhan ve Dilek arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğu anlaşılmakla; sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu”nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK”nın 152. maddelerine aykırı davranılması,
B) Mağdur Yusuf”a ait geçici ve kesin raporlar, hastane müşahade evrakları ve soruşturma dosyasının Adli Tıp Kurumu’nun ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek mağdurda kaç adet yaralanma meydana geldiği, her bir yaranın vücut boşluğuna nafiz olup olmadığı, iç organlarda yaralanma meydana getirip getirmediği, hayati tehlike oluşturup oluşturmadığı, basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek nitelikte olup olmadığı hususlarında yeterli rapor aldırılıp sonucuna göre suça öldürmeye teşebbüs veya yaralama vasfı verilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, dosyada mevcut yetersiz raporlarla yetinilerek eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Usule aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan Burhan”ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair cihetleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenlerle,tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), 25/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.