TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık Cemal müdafiinin yasal süresindeki temyiz isteminden sonra sanığın cezaevinden göndermiş olduğu 03.06-2013 tarihli dilekçesi ile hükmün onanmasını istediği anlaşılmakla; dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca, cezanın onanması isteği, temyiz isteminden vazgeçme niteliği taşıdığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca reddine karar verilerek, sanık Özkan ve müdafiinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Özkan”ın mağdur Tuncay”a yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Özkan ve müdafiinin eksik incelemeye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1)Dursunbey Devlet Hastanesi”nin 24.11.2011 tarihli geçici raporunda mağdurun sırt bölgesinde bulunan yaralanmasının “toraksa ulaştığı ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu”nun bildirilmesi, Uludağ Üniversitesi Acil Tıp Anabilim Dalı Hasta Değerlendirme Formunda ise kesinin toraksa nafiz olduğunun yazılı olması karşısında; mağdura ait tedavi evrakları, film ve grafilerin Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas kuruluna gönderilerek, yaranın niteliği ve hayati tehlikeye neden olup olmadığı yönünde rapor aldırılarak sonucuna göre suçun nitelendirilmesi ve ceza miktarının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, mağdurun hayati tehlike geçirmediği ve yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı yönündeki Balıkesir Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 08.11.2012 ve Uludağ Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığının 30.01.2012 tarihli yetersiz raporlarına dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Türkiye Cumhuriyeti Anayasası”nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK”nm 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık Özkan ve müdafıinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı (BOZULMASINA), bozma sebebi gözetilerek sanık Ö.. K..”ın bu suçtan TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu ve hükümlü değil ise Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, 15/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.