TÜRK MİLLETİ ADINA

1-a-)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen düşme kararını temyizde sanığın hukuki yararı bulunmadığından vekilinin bu suça yönelen temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
b-Mağdur sanık … Asliye Ceza Mahkemesinden alınan 12.01.2010 tarihli ifadesinde sanık …”dan şikayetçi olmadığını beyan ettiğinden, vekilinin sanık … hakkında Hakan”a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından bu suça yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”in silahla kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanık …”ın kasten yaralama suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle sanık hakkında açılan davanın TCK.nun 73/4 ve CMK.nun 223/8 maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik
görülmediğinden, sanık … müdafiinin meşru savunma koşullarının varlığına, TCK.nun 27. maddesinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna, alt sınırdan cezanın belirlenmemesinin doğru olmadığına vesaireye yönelen, müdahil … vekilinin bir sebebe dayanmayan, Cumhuriyet Savcısının sanık … hakkında meşru savunma koşulları gerçekleştiğinden beraatine karar verilmesi, olay öncesi işlediği yaralama eylemi nedeniyle ise cezalandırılması gerektiğine, sanık … hakkında silahla yaralamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanık … hakkında silahla kasten yaralama suçunda TCK.nun 86/1, 3-e, 87/1-a, d, 29 maddeleri ile belirlenen 4 yıl 12 ay hapis cezasından takdiri indirim sebebiyle aynı kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sırasında yapılan hesap hatası sonucu “4 yıl 2 ay” hapis cezası yerine “3 yıl 14 ay” hapis cezasına hükmedilmesi, T.C. Anayasası”nın 90.maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, sanık için Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında 62. madde ile yapılan uygulamanın bulunduğu bölümdeki “3 yıl 14 ay “ hapis cezasının “4 yıl 2 ay” hapis cezası olarak değiştirilmesine, sanık …”den alınmasına karar verilen yargılama gideri toplamının zorunlu müdafii ücreti çıkartılarak “394.50 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 30/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.