TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Temyiz edenin sıfatı ve dilekçesinin içeriğine göre temyiz incelemesi, sanık U.. K..’nın “kasten öldürmeye yardım” suçundan kurulan hüküm yönünden yapılmıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık U.. K..’nın “kasten öldürmeye yardım” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedenlerinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin iştira iradesinin bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya kapsamına göre, sanık Adem’in, sanık Uğur’a, eylemini gerçekleştirirken, kendisinin yanında bulunmasını teklif ettiği, sanık Uğur’un da bu teklifi kabul ettiği, bunun üzerine her iki sanığın maktulün bulunduğu işyerinin yakınına birlikte geldikleri, sanık Adem’in yaklaşıp, içinde maktulün de bulunduğu işyerini hedef alarak, tabancasıyla en az yedi el ateş ettiği, iki adet isabet alan maktulün iç organ yaralanması sonucu öldüğü, bu sırada sanık Uğur’un da, elli metre kadar olayı görebilecek şekilde arkada bekleyerek, Adem’in yanında yer aldığı, fiilin işlenmesinden sonra maktulün yanına yaklaşarak, ölüp ölmediğini kontrol ettiği, sanık Adem’le birlikte suç yerinden kaçtığı, suçta kullanılan silahı muhafaza ettiği olayda,
a) 10 ile 15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK’nın 39. maddesinin uygulanması sırasında, fiilin “fail” tarafından işlenmesinde yapılan yardımın ulaştığı boyut dikkate alınarak, makul bir ceza yerine, Kanunla belirlenen cezanın üst sınırı da aşılmak suretiyle, yazılı biçimde 18 yıl hapis cezasına hükmetmek suretiyle fazla ceza tayini,
b) Sanığı suç tarihinde TCK’nın 6/1-b maddesi kapsamında “çocuk” olmadığı anlaşıldığı halde, hakkında TCK’nın 31/3 maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple kabul edilmiş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 11/11/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.