TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık Kadir hakkında kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede;
UYAP İşletim Sisteminin Dairemize verdiği yetkiye dayanılarak, çıkarılıp dosya içine konulan 13.11.2015 tarihli nüfus kayıt örneğinden, sanığın hükümden sonra 01.09.2015 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 64/2. maddesi uyarınca hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık Coşkun hakkında canavarca hisle veya eziyet çektirerek kasten öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede ise;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Coşkun”un maktul Dursun”a yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, takdiri indirim nedeni bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş; incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde eksik incelemeye, sübuta katılanlar vekilinin tasarlamaya, sair hususlara yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
A- Oluşa, kabule ve tüm dosya içeriğine göre, sanıklar Kadir ve Coşkun”un
maktulün ellerini bağladıktan sonra, adli emanete kayıtlı sopa ile vurmak suretiyle maktulü öldürdükleri olayda, ölümün genel beden travmasına bağlı alt çene ve hyoid kemiği kırığıyla birlikte subaraknoidal beyin kanaması sonucu gerçekleştiği, pek çok yara ika edilmesinin tek başına suçun canavarca hisle ya da eziyet çektirerek işlendiğini kabule yeterli bulunmadığı, canavarca hisle öldürme, sırf öldürmüş olmak için öldürme, ölenin acı çekmesinden zevk duymak için öldürme olup, eziyet çektirerek öldürme ise, ölümü meydana getirme bakımından zorunlu olmayan ve ölüme takaddüm eder vahşice hareketler olup sanığın öldürme kastının yanında işkence ya da eziyet çektirme kastının da bulunması ayrıca kişinin belli bir süreç içerisinde acı çektirilerek öldürülmesi gerektiği, somut olayda ise sanık Coşkun”un canavarca hisle ya da eziyet çektirerek öldürme amacıyla hareket ettiğini kabule yeterli her türlü kuşkudan uzak yeterli kesin kanıt bulunmadığı gözetilmeyerek sanığın, kasten öldürme suçundan TCK.nun 81. maddesi yerine, yazılı şekilde suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek TCK.nun 82/1-b maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
B- Maktulün sanıklardan Kadir”i 20/09/2006 tarihinde meydana gelen olayda basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralaması nedeniyle sanık Kadir”in bu olayın etkisi altında kaldığı ve oğlu olan diğer sanık Coşkun”un da akrabalık nedeniyle hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmış ise de; haksız tahrik oluşturacak olayın niteliği, aradan geçen zaman, sanık Kadir”in 10/10/2012 tarihli duruşmada yaptığı savunmasında maktul ile aralarında bu husustan dolayı bir husumet bulunmadığını sonradan barıştıklarını ifade etmesi, maktulden sanık Coşkun”a yönelen başkaca haksız tahrik oluşturan söz ve haraketlerin de bulunmaması birlikte değerlendirildiğinde, sanık Coşkun hakkında yasal şartları bulunmadığı halde haksız tahriki düzenleyen TCK”nun 29. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı ve bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafileri ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, re”sen de temyize tabi olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA, bozma nedeni, tayin olunan ceza miktarı ve tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık Coşkun”un tahliye talebinin REDDİNE, 16/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
16/11/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı A.
İ.”nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık C.. A.. müdafii Avukat B. S.”nın yokluğunda 26/11/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.