TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık müdafiinin 1 haftalık yasal süreden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme isteminin CMUK.nun 318. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2) Hükmün 3/c bendinde olası kast nedeniyle uygulanması gereken TCK”nun 21/2 maddesinin 21/1 şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüş; sanığa mağdur …”i olası kast altında yaralama nedeniyle verilen temel ceza TCK”nun 87/1-d maddesi gereğince artırılırken 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl yazılması ise sonuca etki görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
3) Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın mağdur …”i batına nafiz ve ince bağırsak perforasyonuna neden olacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde olası kastla ateşli silah ile yaraladığı olayda; olayın oluş şekli ve kullanılan silahın niteliği ve zararın boyutu birlikte dikkate alındığında, kasten yaralama suçundan 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK”nun 86/1. maddesi uyarınca aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek sonuca etkili olacak şekilde makul bir temel ceza belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde 1 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ş.. H..”nun katılan A.. Ç..”ı kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur Ö.. K..”nu olası kast ile yaralama 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin katılan Ahmet”e yönelik eylemin kasten yaralama olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası”nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK”nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına, sanık Hüseyin için “1303TL” olan yargılama giderleri toplamının “790 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 23/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.