1-) Sanık Ü.. K.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar itiraza tabi olduğu gibi bu konuda mahallinde bir karar verildiğinden inceleme dışı bırakılmıştır.
2-) Sanık H.. T.. hakkında kamu görevlisine hakaret suçundan kurulan hükümde TCK.nun 125/3-a maddesinin doğrudan uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili görülmemiş,
3-) Tüm dosya kapsamına göre sanığın katılanı pariteal bölgede vertikal 10 cm lik kesi, sağ pariteo oksipital bölgede 2 adet 1 cm lik kesi, frontalde 1×1 cm lik 2 adet abrazyon geçirecek şekilde yaraladığı, ayrıca kafasına ateş ettiği anlaşılan olayda meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak teşebbüs nedeni ile 9 yıl ile 15 yıl arasında temel ceza öngören TCK’nun 35. maddesinin uygulaması sırasında makul bir ceza tayini yerine sadece hiç isabet olmayan hallerde uygulanabilecek şekilde 9 yıl hapis cezası belirlenmesi ile görevi yaptırmamak için direnme suçunun silahla işlenmesine rağmen TCK. nun 265/4.maddesinin uygulanmaması ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4-Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık H.. T..” nun katılan M.. B..” ı kasten öldürmeye teşebbüs, zincirleme şekilde görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, verilen hükümlerde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden sanık müdafinin delillerin hatalı değerlendirilmesine, takdiri indirim sebebinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası”nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi”nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından ” Adaletin selametinin gerektirmesi”” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK”nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, 182 TL zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının 44 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 19/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.