Yargitay-1-Ceza-Dairesi-2015-4204-Esas-2016-1910-Karar-Sayili-Ilami

0

Olası kastla yaralama – genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak – tehdit – 6136 sayılı Kanuna aykırılık – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4204 Esas 2016/1910 Karar Sayılı İlamı

Esas No: 2015/4204
Karar No: 2016/1910
Karar Tarihi: 12.04.2016

Olası kastla yaralama – genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak – tehdit – 6136 sayılı Kanuna aykırılık – Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4204 Esas 2016/1910 Karar Sayılı İlamı

Karar, olası kastla yaralama, genel güvenliği kasten tehlikeye sokma, tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanık hakkında verilen cezaları incelemektedir. Sanık hakkında TCK’nun 170/1-c, 62, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ve TCK’nun 106/2-a, 43, 62, 53/1-2-3, 58/6-7, 63. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün, 86/1, 21/2, 86/3-e, 62, 53/1-2-3, 58/6-7, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay ve 6136 sayılı Yasanın 13/2, 62, 53/1-2-3, 58/6-7. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis ve 500.TL adli para cezası verilmiştir. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleriyle ilgili kararı da dikkate alınarak hükümlerde değişiklik yapılmıştır. Kanun maddeleri: TCK’nun 170/1-c, 62, 53/1-2-3,106/2-a, 43, 58/6-7, 63, 86/1, 21/2, 86/3-e ve 6136 sayılı Yasanın 13/2, 62, 53/1-2-3, 58/6-7.
1. Ceza Dairesi         2015/4204 E.  ,  2016/1910 K.

    “İçtihat Metni”

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Olası kastla yaralama, genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak, tehdit, 6136 sayılı Kanuna aykırılık.
    HÜKÜM : 1- Sanık … hakkında;
    TCK”nun 170/1-c, 62, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası.
    2- … hakkında;
    a) TCK”nun 106/2-a, 43, 62, 53/1-2-3, 58/6-7, 63. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası,
    b) TCK”nun 86/1, 21/2, 86/3-e, 62, 53/1-2-3, 58/6-7, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası,
    c) 6136 sayılı Yasanın 13/2, 62, 53/1-2-3, 58/6-7. maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis ve 500.TL adli para cezası.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    1- Mahkemece Dairemizin 20/09/2010 gün, 2010/4226 esas 2010/5795 karar sayılı bozma ilamına uyularak sanık … hakkında Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu ve Genel Kurulu”ndan aldırılan raporlarda oybirliğiyle sanığın suç tarihinde cezai ehliyetinin tam olduğunun belirtilmesi karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …”ün genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, sanık …”in mağdurlar …
    … ve …”a yönelik silahla zincirleme tehdit, mağdur …”a yönelik olası kasıt altında silahla kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafilerinin silahla tehdit suçundan ceza miktarına, tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine, silahla kasten yaralama suçu yönünden suç vasfına, bütün suçlar yönünden eksik soruşturmaya, sanık … müdafiinin sübuta, eksik incelemeye, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
    24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanıklar hakkında bu madde ile yaptığı uygulamalar yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK”nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen aykırı olarak ONANMASINA, 12/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.