TÜRK MİLLETİ ADINA

Oluşa, tüm dosya kapsamına göre, temyize gelmeyen sanıklar … ve …” ın, sanığın mağdura ateş ettikten sonra tekrar kullanacağı sırada sanığın üzerine yürüyüp tüfeği elinden aldıkları şeklinde beyanları karşısında sanık … hakkında mağdur …”a yönelik eyleminin “kasten öldürme suçuna teşebbüs” olarak nitelendirilmesinde mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, tebliğnamedeki suç niteliğinin “kasten yaralama” olduğuna yönelen bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …”a yönelik nitelikli yağmaya teşebbüs, sanık …”in ayrıca mağdur …”a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları

inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık … müdafiinin delillerin değerlendirilmesine, suç vasfına, sübuta, sanık … müdafiinin sübuta, delillerin değerlendirilmesine, sanık … müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK”nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin sanıklar hakkında bu madde ile yaptığı uygulamalar ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası”nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; maddi durumu iyi olmadığı dosyaya yansıyan sanıkların 5271 sayılı CMK.nun 150/2-3 maddesi gereğince kendilerine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, sanıklar… ve … hakkında müdafii ücretlerinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi kanuna aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK”nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK”nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine, yine hüküm fıkralarında yer alan sanık … için 713.TL, sanıklar …ve…için ayrı ayrı 597.TL olarak belirlenen müdafii ücretlerinin çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının sanıklar için ayrı ayrı 35.TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 28/12/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.